Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Ayla Schneiders (1989) deed drie studies, wat ervoor zorgt dat ze nu heel veelzijdig is: ze schrijft, geeft les, programeert en coördineert. Ook maakte ze als kok een aantal keukens vies en daarna weer schoon. Verder is zij politiek actief bij de Jonge Democraten.
Ayla heeft tijdens haar verblijf in Parijs druk geblogd. Ze droeg voor uit haar werk tijdens het openingsfeest van deBuren op 4 september. Ze schreef in Parijs Niet in de verte. Oorlogsscènes, een theaterstuk in 4 scènes.
Daniël van der Meer (1986) studeerde politicologie in Brussel en Amsterdam. Samen met Daan Heerma van Voss interviewt hij voor De Groene Amsterdammer (bekroond met De Tegel). Hij is medeoprichter van Babel & Voss Uitgevers en literair tijdschrift Das Magazin. Ook is hij freelance programmeur bij debatcentrum De Rode Hoed, o.a. voor de literaire talkshow Literaturfest.
Daniël verdiepte zich in Parijs in de wereld van de mode. Over de show van Viktor & Rolf die hij bezocht schreef hij het stuk Op stoel BD1 bij Viktor & Rolf. De tekst werd gepubliceerd op Pfauth.com en op de website van Das Magazin. Ook schreef hij een stuk over het Musée de la Franc-Maçonnerie, het vrijmetselaarsmuseum: Een zwarte loge.
Daphne Acoca (Amsterdam, 1988) studeerde Nederlandse Taal en Cultuur en Geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en de Universiteit van Amsterdam. Tussen haar studies door doceerde ze een jaar Frans en Nederlands in het secundair onderwijs. Ze werkte als programmamaker voor het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in Brussel en is nu aan de slag als leerkracht Nederlands. In haar vrije tijd zingt en schrijft ze.
In Parijs schreef ze Ondergronds.
Emy Koopman (Groningen, 1985) is afgestudeerd in Literatuurwetenschap en Klinische Psychologie en schreef vervolgens een proefschrift over literatuur en empathie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ze is redacteur bij Hard//hoofd en heeft onder andere gepubliceerd in De Groene Amsterdammer, DW B en Het Liegend Konijn. Haar debuutroman Orewoet verscheen bij Prometheus en werd gepresenteerd bij deBuren.
Emy heeft tijdens haar verblijf in Parijs geblogd. Het stuk dat ze in Parijs schreef is Vergeten kunstenaars (Over faam en vergankelijkheid in Parijs). Het werd gepubliceerd op Hard//hoofd. Emy bezocht ook het Musée Rodin en een tentoonstelling gewijd aan Ron Mueck. Ze schreef daarover Over een jeugdliefde, aura's, butsen en bulten.
Ernst-Jan Pfauth (1986) is uitgever en mede-oprichter van De Correspondent en presentator van onder andere de literaire talkshow Literaturfest. Hij heeft alles in zijn carrière te danken aan bloggen, dus schreef er twee boeken over en geeft blogworkshops. Hij is gastdocent en geeft lezingen over zowat heel de wereld. Het Amerikaanse blad Forbes nam hem in 2016 in de lijst van 30 meest interessante Europeanen onder de 30 op.
Ernst-Jan bezocht het Musée de l'Armée. Zijn stuk Gepensioneerde veldmaarschalk bezoekt het Musée de l'Armée was eerder te lezen op zijn blog.
Fleur van Greuningen (1987) studeerde aan de Rietveld Academie, waar ze op de afdeling Beeld&Taal diverse werken maakte, van gedichten tot scienceftictionstenen tot fabrieksgevels. Ze publiceerde onder andere op de Internet Gids, Tirade.nu en had exposities in België en Hornhuizen (pr. Groningen), en nog weer elders.
Fleur plaatste foto's van Parijs op haar blog. Haar tekst over Parijse mannen, Over vijf minuten zal je mij zoenen, verscheen als een wekelijkse feuilleton op de website van De Gids. Ze bezocht ook het kristalmuseum van Parijs; het Musée Baccarat. Lees hier Kinderen van kristal en een chique wc.
Floris Solleveld (1982) is filosoof/historicus en werkte aan een proefschrift over geleerde idealen en praktijken rond 1800. Daarnaast vult hij een blog: Otto’s Onderwereld, illustreert en schrijft voor Hard//hoofd, is redacteur van Theaterschrift Lucifer en heeft zichzelf gebombardeerd tot ‘recensent interdisciplinair’. Van 2008-2012 werkte hij voor de Europese koepelorganisatie van kunstacademies ELIA.
Floris maakte schetsen in de Jardin du Luxembourg. Zijn stuk Muziek in het museum over de Cité de la Musique verscheen in rekto:verso en op Hard//hoofd. Floris fietste ook de hele Périphérique van Parijs rond, hij schreef daarover De Muur van Parijs, dat eerder verscheen op Hard//hoofd.
Frank Heinen (1985) studeerde in 2012 af als neerlandicus aan de Universiteit Utrecht. In 2009 won hij de Hard Gras Prijs voor de Sportjournalistiek voor een verhaal in literair tijdschrift De Muur. Sindsdien publiceerde hij onder meer in en op Hard Gras, de Volkskrant, nrc.next, HP/De Tijd, Vrij Nederland, 8weekly, Hard//hoofd, en Hetiskoers. In 2010 stelde hij de bloemlezing Mijn studententijd samen. Momenteel schrijft hij voor HP/De Tijd, Vrij Nederland, verschillende literaire tijdschriften en de tv-programma's Panache en De Avondetappe. Zijn boek Uit koers, bijzondere wielerlevens verscheen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.
Frank bezocht het Museum voor Naïeve Kunst en schreef daarover Walvissen in kleine broekjes. Hij schreef ook het stuk Hier zijn dan de haaien, over het contrast tussen het mooie Parijs en de vele zwervers in de straten van de stad.
Frederik Willem Daem (1988) deed een opleiding Schrijven in Brussel. In september 2015 debuteerde hij met de verhalenbundel Zelfs de vogels vallen bij De Bezige Bij, die de Debuutprijs 2016 won. In Parijs leerde hij Jozefien Van Beek kennen en ontstond het idee om een tijdschrift op te richten. Zo gezegd, zo gedaan! Het resultaat is Oogst, over kunst, literatuur en film. Voor deBuren schreef hij niet alleen over Parijs maar ook een citybook over Antwerpen.
Frederiks verhaal over Parijs, Voorbij de klif, verscheen eerder in Das Magazin. Hij bezocht ook het Museum van de Namaak en schreef naar aanleiding daarvan Over valse krokodillen, Marokkaanse lederwaren en een vleugje nostalgie.
Hassan Bahara begon zijn journalistieke loopbaan in 2006 met publicaties in verschillende dag- en weekbladen. Van 2009 tot 2012 was hij columnist bij NRC Handelsblad. Sinds september 2012 maakt hij deel uit van de redactie van De Groene Amsterdammer. In 2006 verscheen zijn debuutroman, Een verhaal uit de stad Damsko, die genomineerd werd voor de Selexyz Debuutprijs, 4 jaar later verscheen Ik, Driss waarvan hij medeauteur is.
Hiske Versprille (1982) schrijft voor Het Parool en Hard//hoofd. Bovenal gaat haar interesse uit naar hoe en wat we eten, en alle mooie en lelijke dingen die daarvoor en daarna plaatsvinden. Eerder kookte ze in verschillende restaurants in Amsterdam en Londen, en ze is afgestudeerd ethicus (al merk je daar weinig van). Ze noemt zichzelf graag principieel omnivoor, halvarine echter vindt ze vies.
Hiske bezocht het Musée de l'histoire du Medicin en schreef naar aanleiding daarvan De kwalen van de zonnekoning, dat ook te lezen was op Hard//hoofd. Ze deed ook verslag van de ruige revolutie in de Parijse eetscene en schreef daarover Très cool cuisine, een artikel dat ook te lezen was in Het Parool.
Jan Postma (1985) studeerde politicologie in Amsterdam en journalistiek in Rotterdam. Hij fotografeert, schrijft, tumblrt, twittert, was hoofdredacteur van online tijdschrift Hard//hoofd en is nu redacteur nu voor De Groene Amsterdammer.
Jan bezocht het Musée de la Magie. Het stuk dat hij daarover schreef is hier te lezen. Het verscheen eerder op Hard//hoofd. In zijn tweede tekst over Parijs reflecteert hij over zijn wandelingen door de stad: Een klein wolkje van onzinnigheid: over beelden en herinneringen.
Jelmer Mommers (1987) is onderzoeker, redacteur en journalist bij De Correspondent. Ervoor werkte hij voor de webredacties van De Groene Amsterdammer en De Onderzoeksredactie. Hij studeerde communicatie en journalistiek in Groningen, en deed een minor praktische filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Jelmers journalistieke interesse ligt bij thema’s op het raakvlak van duurzaamheid, politiek en economie, zoals energie en voedsel.
Jelmer bezocht het Musées des Années Trente. Het stuk dat hij daarover schreef is Alle gadgets hebben wat te verbergen. Het is ook te lezen op de website van De Gids. Hij onderzocht daarnaast de voedselvoorziening van Parijs, wat resulteerde in Een ratjetoe van goede bedoelingen. Deze tekst verscheen op de website van De Groene Amsterdammer.
Jozefien Van Beek (1985) studeerde Germaanse talen. Als freelance journalist schrijft ze voor verschillende media (De Morgen, ART, Humo) over beeldende kunst en cultuur. Voor kunstencentrum Vooruit maakte ze boeken over kunst, wetenschap en technologie. In Parijs leerde ze Frederik Willem Daem kennen en ontstond het idee om een tijdschrift op te richten. Zo gezegd, zo gedaan! Het resultaat is Oogst, over kunst, literatuur en film.
Jozefiens stuk You are here, gaat over Parijs, koffiebars en Bent Van Looy. De tekst die ze schreef naar aanleiding van een bezoek aan het Musée de d'art et d'histoire du Judaïsme, L'erouv de l'Anvers, verscheen ook op Hard//hoofd.
Katharina Smets (1984) is filosoof, Germanist en theaterwetenschapper van opleiding. Ze werkt als reporter en radiodocumentairemaker voor onder andere Klara, Radio 1, VPRO, BBC World Service en NPR. Radiodocumentaires zijn wat vergeten; dat geeft juist veel vrijheid, meent Katharina. Ze combineert muziek met taal, met stem, met een goed verteld verhaal. De laatste jaren verschuift haar werkgebied steeds meer richting theater en live radio-performance. Ze is drijvende kracht achter Luister in het duister.
Katharina maakte in Parijs een audioverhaal over het bizarre Musée Dupuytren, vol schimmige zaken op sterk water. Beluister het verhaal hier. Het werd uitgezonden in VPRO's De Avonden.
Haar tweede radiodocumentaire over Parijs, Senza Parole, werd op 16 februari 2014 uitgezonden door Holland Doc Radio.
Leen Verheyen behaalde een master in het Drama, en studeerde daarna Wijsbegeerte. Ze was actief als theaterauteur en -regisseur. Daarnaast schrijft ze ook proza. Zo is haar kortverhaal 'Sebastiaan' terug te vinden in de bloemlezing Print is Dead, uitgegeven bij Meulenhoff/Manteau. Ze werkt aan de faculteit Wijsbegeerte van de Universiteit Antwerpen.
Leen schreef tijdens haar verblijf in Parijs enkele gedichten. Voor Peper, het ledenmagazine van Jong Groen, schreef ze een artikel over de residentie (vanaf pagina 20). Het stuk dat Leen schreef over Parijs heet De stad die ophield en verdween. Naar aanleiding van haar bezoek aan het Mémorial de la Shoah schreef ze een aantal gedichten. Lees hier een selectie.
Nina Polak (1986) woont en werkt in Amsterdam. Ze studeerde Nederlands en Cultural Analysis aan de Universiteit van Amsterdam en in New York, was redacteur van studentenblad Propria Cures en schrijft voor De Groene Amsterdammer en voor De Correspondent. In 2014 verscheen haar debuutroman We zullen niet te pletter slaan bij uitgeverij Prometheus. Bij diezelfde uitgevrij verscheen in 2018 haar tweede roman Gebrek is een groot woord.
Nina's stuk over Parijs, Amour Moderne, verscheen eerder in Das Magazin. Nina bezocht ook het museum gewijd aan Eugène Delacroix. Dat bezoek resulteerde in de tekst Cult, romantiek en wishful thinking in Musée national Eugène Delacroix.
Sabeth Snijders (1986) studeerde Taal- en Letterkunde in Antwerpen. Na omzwervingen in Londen en Parijs belandde ze als stagiaire op de kunstredactie van NRC Handelsblad. Daar stelt ze sinds 2011 dagelijks de Achterpagina samen. Verder schrijft ze freelance stukjes voor NRC en Knack over cultuur en het kleine nieuws dat andere redacties over het hoofd zien.
Sabeth bezocht het Musée du Fumeur, het rokersmuseum van Parijs. Ze schreef daarover Sigaretten zijn zóóóó jaren negentig. Haar tekst verscheen eerder in verkorte vorm in NRC-Handelsblad. Sabeth deed ook onderzoek naar eenzame inwoners van de drukke Franse hoofdstad. Naar aanleiding daarvan 9 tips tegen eenzaamheid in een miljoenenstad.
Sulay Milayo Reval (1985) begon, na drie seizoenen debatteren in VARA's Jongeren Lagerhuis, te werken voor verschillende media. Zo presenteerde hij onder meer Overleven in Ontwikkelingslanden voor Teleac-Not en KRO's Puberruil XL. Op de radio verzorgde hij voor de NTR het programma DichtbijNederland. Hij schreef muziekrecensies voor Statemagazine.nl en CJP. Hij studeerde Nederlands en Wijsbegeerte en concentreert zich op zijn schrijverschap.
Marianne Hommersom (1983) studeerde fotografie aan de Academie voor Schone Kunsten (KASK) in Gent en volgde een master Filmstudies en Visuele Cultuur aan de Universiteit Antwerpen. Momenteel werkt ze voor deBuren, vooral rond het project citybooks en de Parijsresidentie. Daarnaast fotografeert ze voor zichzelf en voor anderen en stelt ze haar werk af en toe tentoon. In de zomer van 2012 maakte ze een eerste fotoserie in Parijs: Scenes of Wonder - Paris. In 2013 resulteerde de residentie in het in eigen beheer uitgebrachte fotoboek Et dans ce cas seulement en een gelijknamige tentoonstelling. Ze portretteerde ieder jaar de deelnemers tijdens hun residentie. Bekijk hier de de groep van 2012, van 2014, van 2015, van 2016 en van 2017.