Ondertussen in Parijs

De Parijsresidentie is in volle gang; inmiddels zit de eerste week erop. David Van Reybrouck en Adriaan van Dis waren al te gast: op de foto's een impressie.

De eerste stukken beginnen vorm te krijgen; er ontstaat ook poëzie. Ondertussen wordt er door sommigen geblogd, zie bijvoorbeeld de blogs van Ayla Schneiders en Ernst-Jan Pfauth. Hieronder twee gedichten van de hand van Leen Verheyen.

De verzamelaar

hij heeft elk stukje
van de stad
op zijn huid vastgelegd
zijn lichaam
is het stadsplan
waarmee hij zich
door de straten beweegt
elke herinnering
ligt opgeslagen
in een porie
hij leeft
op het ritme van
het verstikkende verkeer
de stad beweegt sneller
dan het water door de Seine vloeit

deze stad
is slechts een eiland
elk lichaam heeft zijn grens
wat uit zijn voegen
barst
wordt krampachtig
vastgehouden

----

er is
een vrouw
die zichzelf
heeft opgeplooid
ze zit
ingedeukt
langs de kant
van de weg
beweegt
niet meer
ze is
museumstuk
geworden
net als de stad
waarin ze rust
die niets meer is
dan de herinnering
van wat ze
is geweest