Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Nooit eerder wisten we zo goed waarom we zijn hoe we zijn en hoe we in elkaar steken. Nieuwe wetenschappelijke kennis verklaart hoe we denken, hoe we ons gedragen en zelfs hoe we ons voelen. Maar dit mensbeeld levert ook spanningen op – we zijn toch meer dan onze hersenen, onze organen, meer dan chemische verbindingen? Tegelijkertijd kunnen we ook niet langer doen alsof we die kennis niet hebben.
In het nieuwe seizoen van Spelbrekers breken wetenschappers, filosofen en kunstenaars elkaars speelveld open en zoeken we op de scheidingslijn tussen deze werelden naar nieuwe spelregels en nieuwe perspectieven. In drie aflevering staan we stil bij de vraag hoe maakbaar het lichaam is, wie onze keuzes maakt in deze wereld waarin we langs alle kanten beïnvloed worden, en of we ooit kunnen ontsnappen aan onze kindertijd. Fiep van Bodegom is de vaste moderator.
Met Dan Jing Wu, Ignaas Devisch en Marte Hoogenboom
Wat als we binnenkort een hart kunnen vervaardigen dat zo erg lijkt op het onze dat het vanzelf kan kloppen? Is dat nu al mogelijk? En als we organen kunnen vervangen, zijn we dan gedoemd tot eeuwig leven? Moeten we dan anders gaan denken over wat eigen is en vreemd, het zelf en het andere?
Met Tim Smits, Miriam Rasch en Anne Marijn Voorhorst
In de tweede aflevering van Spelbrekers kijken we naar allerhande manieren waarop we in onze maatschappij beïnvloed worden en vragen we ons af hoe je daarin jezelf kunt handhaven als een autonoom en standvastig wezen dat zelf keuzes maakt. Of is het begrip ‘autonomie’ toe aan nieuwe invulling in een wereld van influencers, reclameblokken en overheidsmarketeers?
Met Tessa Rosenboom, Arthur Eaton en Heleen Debruyne
In de laatste aflevering staan we stil bij de eerste 1000 dagen van ons leven. De wetenschap is er namelijk steeds meer van overtuigd dat daar de basis wordt gelegd voor je verdere leven. Maar als dat zo is, kun je dan ooit ontkomen aan je lot? Hoeveel vrij ben je dan? En in hoeverre mag je dan je ouders verantwoordelijk stellen?
