'Succes zit in je genen' | Gregory Clark: The Son Also Rises

In hoeverre hangt ons lot af van de status van onze voorouders? Bijna volledig, stelt econoom Gregory Clark in zijn controversiële boek The Son Also Rises. Door in uiteenlopende samenlevingen familienamen over vele generaties te volgen bewijst hij dat sociale mobiliteit al acht eeuwen een illusie is. De status van je voorouders bepaalt doorgaans je kans op succes. Een bittere pil voor voorstanders van gelijke kansen. Wat moet de politiek doen met deze wetenschap? Na de lezing wordt Clark geïnterviewd door Piet Depuydt (De Tijd).

Over de spreker

Gregory Clark (1957, Belshill, Schotland) is hoogleraar Economie aan de University of California, Davis. Hij studeerde economie en filosofie aan King's College, Cambridge, en behaalde in 1985 zijn doctoraat aan Harvard University. Clark is gespecialiseerd in Ecomomische geschiedenis en is redacteur van The European Review of Economic History. Zijn huidige onderzoek richt zich op geschiedenis en aard van sociale mobiliteit. Hij werd bekend met zijn theorie over de oorzaken van de industriële revolutie, zoals beschreven in A Farewell to Alms: A Brief Economic History of the World (2007) In zijn onlangs verschenen boek The Son Also Rises (Princeton University Press, 2014) maakt hij op basis van uitgebreid internationaal onderzoek gehakt van het idee dat iedereen in principe de sociale ladder kan opllimmen. Niks Amerikaanse droom: 'It's the genes, stupid!'. 

Over The Son Also Rises (2014)

Voor het onderzoek dat de basis vormt van zijn boek The Son Also Rises (2014) volgde Clark succesvolle families door de eeuwen heen in Engeland, de VS, Zweden, India, China, Taiwan, Japan, Korea en Chili. Hij onderzocht de continuïteit van sociale status over verschillende generaties van dezelfde familie door na te gaan of zeldzame familienamen door de tijd voor blijven komen op de inschrijvingslijsten van universiteiten, in registers van artsen, parlementsleden etc. Clark ontdekte dat de continuïteit van hoge of lage sociale status onverwacht groot is en niet valt te verklaren uit de correlatie tussen het vermogen van ouders en hun kinderen. Sociale mobiliteit is door de geschiedenis heen bovendien nagenoeg gelijk in alle landen en alle periodes die Clark onderzocht.

In de geschiedenis is sociale mobiliteit dé uitzondering, ondanks alle mooie verhalen over ‘the American dream' of de illusie van gelijke kansen in West-Europese landen. Het boek zit vol controversiële stellingen. Omdat sociale mobiliteit binnen etnisch homogene samenlevingen zoals Japan of Korea niet verschilt van die in etnisch diverse samenlevingen als de VS, stelt Clark dat racisme waarschijnlijk niet van invloed is op sociale mobiliteit. Uit het feit dat zeer kinderrijke families er net zo goed in slaagden hun hoge sociale status door te geven als kleinere families concludeert Clark dat het erven van vermogen geen doorslaggevende rol speelt bij het doorgeven van status aan volgende generaties. Ook bleek uit onderzoek dat er geen verband is tussen het latere inkomen en de intelligentie van geadopteerde kinderen en hun adoptieouders; reden voor Clark om te stellen dat alleen opgroeien binnen een gezin met hoge status niet voldoende is om die status te erven. Kortom: status zit in je genen.