Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Tweede zitting van onze literaire rechtbank. Rechter Philip Freriks ontvangt Arjan Peters en Fabian Stolk. Zij pleiten ervoor om Willem Brakman op te nemen in de permanente tentoonstelling van het Letterkundig Museum (Den Haag). Kris Humbeeck en getuige Matthijs de Ridder willen op hun beurt dat Filip De Pillecyn een plaatsje krijgt in deze eregalerij. Een avond vol literaire pleidooien en voordrachten. De jury (het publiek) bepaalt aan wie van de twee auteurs een gelegenheidstentoonstelling wordt gewijd!
* Het vurige betoog van openbaar aanklager Arjan Peters ten faveure van Willem Brakman leest u hier, de getuigenverklaring van Fabian Stolk vindt u hier.
* Het vurige betoog van openbaar aanklager Kris Humbeeck ten faveure van Filip De Pillecyn leest u hier.
Lees meer over de reeks Het Literaire Pleidooi.
Rechter
Philip Freriks (1944) werkte als buitenlandcorrespondent voor Het Parool, Le Monde, de Volkskrant en verschillende omroepen. Hij presenteerde van 1996 tot en met 2009 het achtuurjournaal van de NOS en presenteert sinds 1990 het Groot Dictee der Nederlandse taal, dat op zijn initiatief ontstond. De rol van rechter past hem als gegoten: hij speelde in 2008 de rechter in De Grote Verkiezingsshow van het Zuidelijk Toneel. Sinds 2005 is Freriks ambassadeur van de CPNB-campagne Nederland Leest. In 2011 is Freriks bovendien juryvoorzitter van de Libris Literatuur Prijs.
Willem Pieter Jacobus Brakman (1922-2008) was een Nederlands schrijver. Tussen 1961 en 2004 publiceerde hij in totaal 51 romans, verhalen, novellen en een enkel essay. Daarmee is hij een van de meest productieve naoorlogse Nederlandse schrijvers, hoewel hij pas op veertigjarige leeftijd debuteerde. Voor dit debuut, Een winterreis, ontving hij de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. Brakman ontwikkelt zich als experimenteel en barok schrijver wiens romans open staan voor een veelvoud aan interpretaties en de creatieve lezer uitdagen zelf verbanden aan te brengen. In 1979 werd Zes subtiele verhalen bekroond met de Ferdinand Bordewijkprijs en in 1980 ontving hij de P.C. Hooft-prijs voor zijn gehele oeuvre.
Openbaar aanklager
Arjan Peters studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de UvA. Sinds 1989 is hij actief in de literaire journalistiek, aanvankelijk voor Vrij Nederland, vanaf 1992 voor de Volkskrant, waaraan hij ook als redacteur is verbonden. Selecties uit zijn werk verschenen in boekvorm: Langzaam lopen is al verdacht, De ongeneeslijke lezer – een werkboek en Het woord is aan de schrijver. Met Atte Jongstra stelde hij een bloemlezing samen uit twee eeuwen poëticale poëzie (Dichten over dichten) en een essaybundel over Het bureau van Voskuil (Nog even een ommetje) en voorts bezorgde Peters werk van Ambrose Bierce, E. du Perron, Jean-Paul Franssens en Willem Frederik Hermans.
getuige
Fabian R.W. Stolk studeerde Nederlandse taal- en letterkunde te Utrecht en promoveerde aldaar op Gerrit Achterberg. Hij is docent/onderzoeker Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit Utrecht en houdt zich vooral bezig met lange, verhalende Nederlandstalige poëzie in de moderne tijd. Hij was redactielid/redactiesecretaris van de Achterbergkroniek en voorzitter van het bestuur van de Stichting Genootschap Gerrit Achterberg en is redactielid van het Jaarboek Gerrit Achterberg. Op de blogs In den vroolijken hermeneut en Klasse! bericht hij regelmatig over werk en andere plezierige tijdverdrijven.
Filip de Pillecyn (1891-1962) is bekend om zijn stilistisch hoogstaande romans en novellen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij actief in de Frontbeweging. Ook daarna zette hij zich in voor 'de Vlaamse kwestie', waarover hij als publicist geregeld schreef. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij wegens ('culturele') collaboratie veroordeeld tot tien jaar gevangenschap, waarvan hij er vijf uitzat. Zijn belangrijkste literaire werken zijn Blauwbaard (roman, 1931), Monsieur Hawarden (novelle, 1935, in 1967 verfilmd door Harry Kümel), De soldaat Johan (roman, 1939), Mensen achter de dijk (roman, 1949), Rochus (novelle, 1951), Elisabeth (novelle, 1961). Zijn Verzameld werk verscheen in 1959-1960. Face au Mur, waarin De Pillecyn onder meer zijn internering uit 1947-1948 beschrijft, verscheen postuum in 1979.
Openbaar aanklager
Kris Humbeeck (1962) is hoogleraar Moderne Nederlandse Literatuur & Algemene Literatuurwetenschap en directeur van het L.P. Boon-documentatiecentrum aan de Universiteit Antwerpen. Hij publiceerde onder andere over Louis Paul Boon, Nicolaas Beets, Conrad Busken Huet, Gustaaf Vermeersch, Paul van Ostaijen, Filip de Pillecyn, Gerard Walschap en Hugo Claus, en bereidt een biografie voor van Louis Paul Boon.
Getuige
Matthijs de Ridder (1979) is verbonden geweest aan de Universiteit Antwerpen en werkt als zelfstandig schrijver. Hij publiceerde onder meer Aan Borms. Willem Elsschot een politiek schrijver (2007) en Ouverture 1912. Literatuur en de Vlaamse Beweging aan de vooravond van de Grote oorlog (2008). Hij promoveerde in 2009 op Staatsgevaarlik! Over de activistische tegentraditie in de Vlaamse letteren 1912-1933. Met Liesbeth Vantorre bereidt hij de uitgave voor van Kurt Köhlers Verzameld proza (2011).
In samenwerking met het Letterkundig Museum en het Letterenhuis
Met de steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren
