Robin Goudsmit aangeduid als nieuwe Scherpsteller

Robin Goudsmit (1992) is journalist bij Trouw en schreef eerder ook al voor De Groene Amsterdammer. Voor haar job houdt ze dus de vinger aan de pols en zit ze met haar neus op de actualiteit. 'Als verslaggever houd ik me bezig met de thema's seksualiteit, diversiteit en inclusiviteit. Dat zijn onderwerpen die ten diepste gaan over emancipatie en acceptatie. Vaak onderzoek je als journalist de macht in de vorm van instituties, zoals de politiek of bestuur. Het interessante aan mijn functie bij de krant vind ik dat ik de macht in de vorm van een norm mag onderzoeken en bevragen. Hoe werkt heteronormativiteit bijvoorbeeld in verschillende componenten van de samenleving , of wat heeft een witte blik voor invloed op hoe we naar de geschiedenis kijken? Dat zijn relevante vragen voor de maatschappij, maar ook voor jezelf als persoon.'

Die houding wil ze de komende twee jaar als Scherpsteller ook opnemen. ‘Ik denk dat het belangrijker is om vragen op te werpen, gedachten en ideeën uit te lokken, dan zelf positie in te nemen. Niet te snel conclusies trekken, maar de dillema's en tegenstrijdigheden verder onder de loep nemen. Staying with the trouble, zoals Donna Haraway het zegt. Al zijn er natuurlijk ook dingen die mij kwaad maken, en waarvan ik ook vind dat je er geen neutraliteit in hoeft te houden als journalist. Ik hoop bijvoorbeeld heel erg dat ik het woord 'racismedebat' nooit meer hoef op te schrijven. Het is belachelijk dat we racisme in Nederland nog steeds zien als iets waar we een soort welles-nietes discussie over moeten hebben.'

Het was tijdens haar master Cultural Analysis in Amsterdam, waar ze op een heel andere manier moest leren kijken en schrijven, dat het haar begon te dagen. 'Steeds als ik een paper inleverde met een duidelijke vraag en een eindconclusie, kreeg ik als commentaar: maar wat betékent dit? Wat voor vragen roept iets nog méér op? Ik heb daar heel veel van geleerd. Geen conclusies trekken, is een hele goede werkwijze, vind ik. Als je zoals ik begint in de journalistiek, krijg je vaak van je ervaren collega's het advies: altijd doorvragen. Bijvoorbeeld als je iemand interviewt en die persoon wil maar niet tot de kern komen. Dan moet je geen genoegen nemen met een klip- en klaar antwoord, maar je kop en je pen erbij houden: waar zit de moeilijkheid, waar schuurt het? Ik denk dat doorvragen ook buiten de journalistiek een goede denkmethode, misschien zelfs leefwijze is.'

Tijdens haar studie filosofie en cultural analysis verdiepte ze zich in traumastudies. Ze hoopt dat ze als Scherpsteller vooral de mogelijkheid zal vinden om heel veel verschillende dingen te doen die misschien ogenschijnlijk niet zo veel met elkaar te maken hebben. Op dit moment werkt ze bijvoorbeeld aan een stuk over trauma en online cultuur. Speciaal voor de editie 2022 van het Pilar ASAP festival, dat een hele maand lang draait rond psychisch welbevinden, schreef ze Trauma-talk. Daarin kijkt ze naar hoe een populairwetenschappelijk idee van wat trauma is, vooral de jongerencultuur beïnvloedt. ‘Als je op Instagram kijkt, is alles traumatisch: van daten met een schorpioen tot je haar afknippen. Ik heb daar geen moreel oordeel over, maar het fascineert me. Ik vraag me af wat het betekent.’

Verder kijkt ze vooral uit naar de ontmoetingen met andere mensen door te modereren tijdens discussieavonden en veel in gesprek te gaan met deskundigen en denkers. 'Ik vind het altijd een voorrecht om mijn eigen gedachten te mogen ordenen aan de hand van de ideeën van anderen.'