Besmette Stad | Michelle Samba

ik sil it omdraaie 

mei skik in stok skaaie
it ritmysk opjeie
ûntmantelje ûntmaskerje ûntsmette
It slûge sân en it heldere wetter
de sjongende sinne fan it begjin en it letter
ik sil it omfleane omearmje omkeare 

ik sil it opjeie omdraaie fuortjeie
ik sil it ik sil it ik sil it ik sil
lûd jaan fel skodzjend op fel en op skoaten
yn rym yn myn skik yn myn langst meikoarten
himmelje troch mei it lûd tikkeboartsje 

alles is stil alles alles is trommelje
lit ik it lit ik it lit ik it skolferje

ea bin ik sûn en fereale op lûd op myn 

fytsketting appelsmots fytsketting boem 

op myn oarsprong 

KNAL!
op myn wêzen sûnder wurden, 

it sil heve wy rinne wy binne oan ’t helen

PATS!
en we sille mei ús sinzgjend sân skonken hannen
skepke foar skepke
de diken fersterkje

foar lettere heiten en memmen en mear
en troch tikket it ritme it tikket grif yn leafde

en it sprekt yn de trom en de trom sprekt yn wille

sadat iderien ferstean kin hoe’t ik it omdraaie sil