Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Boerenerfenis | Elise Tumba Kiambi

Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs lieten zich inspireren door 19e-eeuwse artefacten uit het Rijksmuseum, met oog voor ongezien werk. Elise Tumba Kiambi schreef een gedicht bij het schilderij 'Boerenerf' door Andreas Schelfhout, ca. 1820 - ca. 1830. ‘De droom over een idyllisch boerenerf / ligt aan diggelen in een ladekast.’
Door Elise Tumba Kiambi op 7 okt 2021
Tekst
Podcast
Politiek & samenleving
Literatuur & taal
Schrijfresidentie Parijs
Collectie Rijksmuseum, Amsterdam | Boerenerf door Andreas Schelfhout, ca. 1820 - ca. 1830

Boerenerfenis 
 


Een braakliggend stuk aarde materialiseert. 
 
4500 v.C. 
Boeren bouwen aan de volgende generatie, 
hebben nog gegronde reden,                       (moesten overleven) 
werken op het ritme van de regen. 
Ploegen, zwoegen, zweten. 
 
1200  
Een boom wordt grootgebracht, uit zaad 
bedachtzaam omhuld met aarde. 
Van onze blik onttrokken, 
alsof ogen groei vertragen, 
alsof ze oogst ontnemen.             (boeren dromen, kerven erfenis in stammen) 
 
1750 
Waarde wordt aan grond gelijk gesteld,  
verandert van mening bij het hoogste bod. 
De boer graaft grond, irrigeert ongeëvenaard, 
maar de bezitter genereert geld,        (zwicht onder verzamelzucht) 
hangt het in bomen tot het vruchten werpt. 
 
1860 
De droom over een idyllisch boerenerf 
ligt aan diggelen in een ladekast.   (een massief houten vorm van nalatenschap) 
De nerven hebben hun waarde verloren 
tussen de treinsporen die er nu lopen.  
 
 
1999 
Waar een vrije wil is, is een weg.      (sommige zijn reeds uitgestippeld) 
Een droom, van stam of boom, 
vertakt zich in het heden. 
Wie niet erven kan betaalt voor de leegte.  

© Sanne De Wilde

Elise Tumba Kiambi

Elise Tumba Kiambi (1999) doet vooral aan spoken word, maar schrijft ook gedichten die bedoeld zijn voor het blad in de hand. Wat haar bezighoudt is identiteit als dynamisch begrip en levend wezen. Ze beschouwt het persoonlijke als publiek eigendom en verkent de perceptie van het Zelf door de ogen van Anderen. Onlangs creëerde ze enkele videogedichten voor onder andere Het Bos en Slam-T. 

Meer over Oude werken, jonge schrijvers
 

deBuren gaat sinds 2012 iedere zomer met een groep aanstormend schrijftalent uit de Lage Landen naar Parijs. Twee weken verblijven ze daar om over de grenzen heen elkaars werk en ideëen te leren kennen en aan nieuw materiaal te werken. De lichting van 2021 brengen werken uit zalen van de 19e eeuw van het Rijksmuseum op literaire wijze tot spreken in hun eigen artistieke taal. Onze vraag aan hen was even simpel als uitdagend: schrijf een nieuwe tekst over een oud werk, vanuit één kernvraag: wat zie je als je met oog voor onzichtbaar werk naar deze objecten kijkt?  

Vertel het verder: