tjongklak / congklak | Maxine Palit de Jongh

tjongklak / congklak 
 
zet voor je begint  
iets te koken in een stoompan of te bakken in de oven 
de ruimte vult zich met een geur 
die je doet denken aan de keer dat je roodborstjes  
als muzieknoten op verschillende takken zag zitten 
lui? je mag ook een zakje vanillesuiker onder je neus houden 
 
zet je in kleermakerszit op het versleten tapijt van je oom 
die geen oom is maar opa nummer drie 
zijn atelier heeft in wat lijkt op de meterkast, legendarisch is om zijn tapkunsten 
jij kent alleen zijn kalende achterhoofd dat glimt door de namiddagzon tijdens het strooien van vogelzaad en pinda’s in zijn achtertuin in diemen  
de koolmeesjes zitten op zijn vingers als jij met je ogen knippert zie je de voeten van oom even los van de met onkruid bedekte tegels 
 
vanuit kleermakerszit pak je het spelbord  
een soort houten boot met zeven potjes aan de ene 
en zeven aan de andere kant de uiteindes hebben 
moederpotten die zijn groter 
de enige spelpotten die je hiervóór kende  
waren die waarin je je mooiste knikkers, lijkend op de noordpool, verloor  
 
wat we spelen heet dat wat je je herinnert maar niet kent  
je leest het ik heb het je niet gezegd  
de klanken zijn stoom op een kinderhuid 
 
de veertien cirkels worden gevuld met elk zeven schelpjes ze hebben tanden aan de onderkant  
bijten doet alleen je zus als jij jouw moederpot vol hebt 
daar draait tjongklak / congklak om  
 
het vullen van de moederpot tel je schelpen 
 
haal voor je eindigt jouw moederpot leeg als je kamer in je ouderlijk huis 
waar de lichtgevende sterren hun lijmresten achterlaten op het gips 
kijk erin  
 
de gestoomde koek ruikt goed 
haal het uit de doek met woorden die je niet eerder kende 
speel opnieuw  
 
tjongklak / congklak