Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Het Nieuwe Bouwen

Je leest over Brussel en je belandt in Rotterdam. Een afstand in tijd van vijfentwintig jaar. In een bruine Rover reden we toen de grens over, richting Jongkindstraat, 12. Zijn huis had een achternaam: Sonneveld. De dagen buiten het internaat, verbleef hij er met zijn Vlaamse ouders. Bowie in de Kuip maakte die avond indruk, maar hoe die woning voelde, zo alles op zijn plaats.
Door Astrid Wittebolle op 16 jun 2009
Tekst
Grenskijker

Het Nieuwe Bouwen Je leest over Brussel en je belandt in Rotterdam. Een afstand in tijd van vijfentwintig jaar. In een bruine Rover reden we toen de grens over, richting Jongkindstraat, 12. Zijn huis had een achternaam: Sonneveld. De dagen buiten het internaat, verbleef hij er met zijn Vlaamse ouders. Bowie in de Kuip maakte die avond indruk, maar hoe die woning voelde, zo alles op zijn plaats. De herinnering kwam terug toen we, aan de hand van de Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed Brussel, een virtuele wandeling maakten door de Belgische hoofdstad. Op stijl en datum zochten wij. Het modernisme, ca. 1920. Een stijl waarin het functionele primeert op de vorm. Een stijl die wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. Dat je je er thuis in kunt voelen. Dat het lijkt alsof je gedachten zich daar als vanzelf ordenen. Dat ruimte zo je leven kan bepalen. We hebben het toen geleerd. We zijn het nooit vergeten.  

Vertel het verder: