Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Je leest
over Brussel en je belandt in Rotterdam. Een afstand in tijd van vijfentwintig
jaar. In een bruine Rover reden we toen de grens over, richting Jongkindstraat,
12. Zijn huis had een achternaam: Sonneveld. De dagen buiten het internaat, verbleef
hij er met zijn Vlaamse ouders. Bowie in de Kuip maakte die avond indruk, maar hoe
die woning voelde, zo alles op zijn plaats. De herinnering kwam terug toen we,
aan de hand van de Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed Brussel, een virtuele
wandeling maakten door de Belgische hoofdstad. Op stijl en datum zochten wij.
Het modernisme, ca. 1920. Een stijl waarin het functionele primeert op
de vorm. Een stijl die wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan,
eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne
materialen zoals gewapend beton. Dat je je er thuis in kunt voelen. Dat het
lijkt alsof je gedachten zich daar als vanzelf ordenen. Dat ruimte zo je leven
kan bepalen. We hebben het toen geleerd. We zijn het nooit vergeten.