"Weet een vis dat hij nat is?", vraagt Nilgün Yerli zich af aan het begin van haar Radioboek Gevoelens zonder grenzen. Waarschijnlijk niet, stelt ze vast. In haar Radioboek vertelt ze hoe ze na 28 jaar in Nederland gewoond te hebben weer terug naar Turkije ging. Daar verbaast ze zich met haar Hollandse ogen over veel dingen die ze ziet. Tegelijk verbazen de Turken zich over haar. In Nederland wordt ze gezien als Turkse, en in Turkije is ze opeens erg Hollands. Net als de vis die zich niet van zijn eigen natheid bewust is tot hij uit het water wordt gehaald, komt ook de hoofdpersoon uit Gevoelens zonder grenzen eenmaal buiten de gewone leefomgeving tot nieuwe inzichten.
