Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Simon(e) van Saarloos & Emma Lesuis over Herdenken herdacht

Luister naar de opinie van Simon(e) van Saarloos over lichaam en geschiedschrijving. Ze gaat uit van haar essay 'Herdenken Herdacht', dat ze schreef over queer vergeetachtigheid, wit herinneren en belichaamd herdenken. Daarna gaat ze in gesprek met Emma Lesuis.
Door Emma Lesuis en Simon(e) van Saarloos op 12 okt 2020
Podcast
Tekst
Politiek & samenleving
Wetenschap & geschiedenis
Vraag en antwoord

Emma Lesuis en Simon(e) Van Saarloos verloren in de eerste podcast de tijd uit het oog en moesten hun gesprek vroegtijdig stoppen, maar waren nog niet uitgepraat over geschiedenis en heden, herinneren en herdenken. Daarom spraken ze een tweede keer af om hun gesprek verder te zetten. Aan het begin van de podcast weidden ze wat uit over de verkiezingen in de V.S., die tijdens de opnames nét razend actueel waren.

Herdenken herdacht

Wie bepaalt wat er wordt herinnerd en herdacht, en waarom? Slavernij is lang geleden, te lang geleden voor excuses van de Nederlandse overheid, aldus premier Mark Rutte. Neurowetenschappers onderzoeken hoe vroegere gebeurtenissen levens van nu beïnvloeden en noemen dit een ‘intergenerationeel trauma’. Hoe herdenk je iets wat zowel verleden tijd is als een dagelijkse realiteit? In Herdenken herdacht laat Simon(e) van Saarloos zich inspireren door het historisch haast onzichtbare bestaan van homo’s en queers. Ze toont de kracht van vergeten en vraagt zich af óf en hoe het mogelijk is om zonder verleden te leven. Tegelijkertijd bekritiseert Van Saarloos hoe een ‘wit geheugen’ _ ook dat van haarzelf _ bepaalde verhalen vanzelfsprekend acht, terwijl andere geschiedenissen worden uitgewist. Herdenken herdacht gaat niet over schuld, maar over rommelig leven met pijn en verdriet.

© Ashley Röttjers

Simon(e) van Saarloos

Simon(e) van Saarloos (New Jersey, 1990) is schrijver en filosoof. In 2015 was zij de jongste VPRO-Zomergast ooit. Ze publiceerde onder meer Het monogame drama, de roman De vrouw die en het rechtbankverslag Enz. Het Wildersproces. De Jan Hanlo Essayprijs jury: ‘Ze verzet zich tegen de rode draad en vindt zo een nieuwe vorm van opiniërend schrijven uit.’

Vertel het verder: