Multatuli, waarheid en Elsbet De Pauw

I. calming tropical rain, 8h of relaxation, sound included

De stad straalt en ik ben vandaag nergens heen gegaan. Ik ben dol op noodweer, doorheen het geluid van constant gekletter heb ik een engel gedood. Blonde haren bleven in een hoopje achter zoals de veren van een kip na een vossenbeet.

Ze lekte olie en hitte. Ik heb het vet van mijn handen gewreven. Grip vergleed en mijn schuld stopte ik in slappe linzen, ik heb er himalayazout overheen gestrooid; doelend op verkwisting. Onder het veilige genot van ecovoedsel achteloos op mijn tong geknauwd.

Wanneer ik denk aan zeldzaamheid, val ik sneller in slaap. Mijn huid is tegen koortsdromen beschermd.

II. dry grass burning in the field, drone footage

Ik hou niet van noodweer dat blijft haperen wanneer het internet uitvalt. Relaxatie-regen stil hangend op het breedbeeldscherm. Hoe lang kan regen blijven zweven? Een laadcirkel die onbepaaldheid aangeeft, de tijd is een verrassing.

Niemand wil ijlend sterven.

III. drone shot, amazon forest fires destroying and causing air pollution, on a dark summer night, close up panning view of a dead antelope, environmental damage and crime

Toen heb ik haar naar het strand de zee (alleen nog zee) gedragen, haar lichaam in kokend smeltwater geweekt.

Er waren sumakrode mensen, allemaal naakt en uitgeteerd. Ze likten hun brandwonden schoon, proefden hun natte gesmolten huid en schuldbesef. Er was vuur, er was storm, er was noodweer.

Ook ik was rood, onmiskenbaar vleesachtig rood.