Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Het is niet altijd hoogstaand wat er in de cinema’s van de bezette stad te zien is. Maar er zijn ook ontdekkingen te doen. De Deense filmster Asta Nielsen is er zo één. Van Ostaijen en zijn vrienden vallen in katzwijm voor ‘Onze lieve Vrouw van Denemarken’. Tegelijkertijd is zij ook een vrouw ‘voor weinig entrée’. Is de bewondering dan toch een plat verlangen?
>> Tickets
Van Ostaijen was geen geweldige danser, maar na even te hebben geoefend, heeft hij de smaak toch te pakken gekregen. De dans lijkt in dit gedicht zowaar orde in de chaos te scheppen. Of is dit slechts schijn?
>> Deelnemende kunstenaars: Michaël Brijs
>> Tickets
En dan de cafés… Ook die zitten weer vol. Althans vol mensen, want voor het overige ervaart Van Ostaijen weer veel hol gepraat en nog meer lege verlangens. Totdat midden in de dansende menigte ineens een vrouw opduikt die zijn blik op de bar totaal verandert. Wie is zij?
>> Deelnemende kunstenaars: Yelena Schmitz
>> Tickets
Soms treft men zelfs in de bezette stad onverwacht prachtige, breekbare taferelen aan. Diep in de nacht, de meeste mensen zijn al vertrokken, begeleidt een meisje zichzelf op de piano. Hoezeer we het ook zouden willen, vanavond houden we het niet droog.
>> Deelnemende kunstenaars: Emy Koopman
>>Tickets
Het is onvermijdelijk. Hoe zwart en hoe mooi de nacht ook was, het wordt altijd weer ochtend. En wat is er dan nog over van alle dromen en verlangens die een paar uur eerder voor het grijpen leken? Precies…
>> Deelnemende kunstenaars: Jeroen van Rooij, Chiel Zwinkels en Gerard Herman
>>Tickets
