Multatuli, waarheid en Betül Sefika

We lopen in haar voorwaardelijkheid

Met een uitspraak van Democritus
en het gangbaar Frans gezegde ‘La
vérité nue’, als een soort intelligent
excuus, schilderde Jean-Léon Gérôme
een reeks vrouwenportretten als ‘De
Waarheid in haar put’ om zichzelf bij
af te trekken, zoals hij dat voorheen
met oriëntalisme had gedaan.

Q. To begin with, could you describe this work?

A. Yes, of course. What I’ve done is change a
glass of water into a full-grown oak tree without
altering the accidents of the glass of water.

In de duistere cyberruïnes van

Blogspot en Wordpress, houdt

de urban legend die met deze

beelden gepaard gaat zich ver-

scholen. Het is een telkens weer

feilloos gecopy-pastete tekst over

hoe de Leugen een list bedacht om

de Waarheid uit te kleden, haar kleren

te stelen en zich als haar voor te doen.

De Waarheid wordt een vrouwenlijf

aangetrokken want dat zijn we

gewend te prostitueren.

Ze wordt niet genomen

voor wat ze is. Haar

onafhankelijkheid wordt

 haar afgenomen,
ze wordt geclaimd
en verstelbaar gemaakt.

Ze wordt een toepassing,

ingezet als hoger doel,

om de nobelheid en

intelligentie van de persoon of

groep in kwestie te impliceren.

De Waarheid wordt verhuld en

belicht naar eigen believen

en in die bewerking aan

de wereld getoond.

Vervolgens wordt er op-

geroepen 'haar' te dienen

“ Q. What precisely is the artwork, the glass of water?

A. There is no glass of water anymore.

Q. The process of change?

A. There is no process involved in the change.”

_{fragmenten uit An Oak Tree, van Michael Craig-Martin}

Ook de toekomst is vrouwelijk,

zo blijkt. Mensen nemen de

woorden vlotjes in hun mond.

De toekomst komt nooit.

Het is het makkelijkste uitstel-

gedrag dat je kan bedenken.