Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
De bekroonde schrijver en dichter nam ons mee op wereldreis. We hoorden gedichten uit Portugal, Tsjechië, Turkije, Argentinië, Polen en de Verenigde Staten. En natuurlijk mochten Vlaanderen en Nederland niet ontbreken op deze fantastische reis.
DE WATERKLOK
De laatste druppel van de water klok
zal honing zijn. We zullen zien hoe hij
glinstert en wegglijdt in de duisternis,
maar hij zal alle zaligheden dragen
die Iets ofiemand aan de lemen Adam schonk:
de wederzijdse liefde en jouw geur,
de daad het universum te begrijpen,
hoe onvolkomen ook, het moment waarop
Vergilius de hexameter ontdekt,
het water van de dorst, en van de honger
het brood, de fijne vlokken in de lucht,
het strelen van het door ons gezochte boek
dat op de onverschillige schappen schuilt,
de wellust van het zwaard tijdens de strijd,
de zee die Engeland onbegrensd ontgon,
het verlossende gevoel om na de stilte
het verwacht akkoord te horen, een herinnering,
waardevol en vergeten, de vermoeidheid,
het moment dat ons de slaap uiteen doet vallen.
- Jorge Luis Borges
De tournée werd onderbroken door een Nederlands dichter, Jordi Lammers, die van glazen herten en vuurvliegjes sprak, maar evenzeer door Vlaams dichter Hind Eljadid, die haar relatie met haar kinderen en ouders voor ons inkleurde alsook dankbaarheid voor het leven. Jordi grapte later nog: “Zie je het glazen hert al aan komen rennen daar?”
Erwin Mortier gaf de poëzie-fakkel door aan Paul Haenen, die de lunch afsloot met Je hebt me alleen gelaten van Hans Lodeizen. Of tenminste, de eerste keer was het Paul Haenen die het voordroeg, de tweede keer was het onminskenbaar Margreet Dolman. Nu kunnen we ons alleen maar afvragen of we Paul of Margreet zullen zien op 14 februari 2021.