Revolutie | Finalist Het Rode Oor 2019

De zon schijnt door de smoezelige ramen van het lokaal. In de straal zonlicht, die eindigt op het bord, zweven stofdeeltjes traag en glinsterend op de zware, warme lucht. Aan het tafeltje naast hem kauwt een klasgenoot loom op het uiteinde van zijn pen. Het maakt klikkende geluidjes tegen zijn tanden. Hij voelt een zweetdruppel kriebelig langs zijn slaap naar beneden glijden.

Ze heeft haar goudblonde haar vandaag opgestoken. Hij vindt het los het mooist, maar de losgeraakte plukjes die om haar gezicht vallen geven haar iets schattigs. Ze veegt ze om de paar minuten verstrooid achter haar oren.

Hij weet niet wat er eerder was, zijn liefde voor geschiedenis of zijn liefde voor haar. Misschien bestaat het een niet zonder het ander. Als ze vertelt over de Verzuiling hangt hij aan haar prachtige, volle lippen. Ze heeft een zachte stem, maar toch hoeft ze deze nooit te verheffen.

Elke les hoopt hij dat ze veel zal schrijven op het bord. Dan kan hij haar uitgebreid van achteren bewonderen en aan het einde van de les, wanneer ze het bord fanatiek leeg veegt met een wisser, schudden haar ronde billen zo mooi mee met die beweging.

Terwijl hij daar aan denkt voelt hij hoe zijn pik langzaam wakker wordt, en zich uit zijn plakkerige positie ontvouwt. Hij werpt een blik op zijn buurman, die net uitgebreid zit te gapen. Vandaag geeft ze les over de Revolutie.
Ze draait zich naar het bord en begint verschillende jaartallen op te schrijven. Hij laat zich een beetje onderuit zakken en steekt onder de tafel zijn hand in zijn broekzak. Tussen haar schouderbladen door tekent het zweet langzaam een donker spoor over haar ruggengraat, richting haar billen. Zijn stijve geeft door de stof van zijn broekzak een kopje tegen zijn duim en hij streelt er zacht overheen.

De klas lijkt collectief ingedut door de stijgende temperatuur. Ze komt vlak voor zijn tafeltje staan om het raam nog verder te openen. De lucht die naar binnen komt is verzengend en hij ziet dat er zich in het kuiltje onder haar neus een klein druppeltje zweet heeft gevormd. Hij stelt zich voor dat hij het met het puntje van zijn tong oplikt. Hij kan het zout bijna proeven.

Met zijn duim en wijsvinger wrijft hij nu iets harder over de volle lengte van zijn erectie. Zijn broekzak wordt nog warmer. Terwijl hij naar haar lieve stemgeluid luistert sluit hij zijn ogen.

De pen kauwende klasgenoot is ineens verdwenen, en ook alle andere tafeltjes zijn leeg.

Ze loopt het lokaal door naar zijn tafeltje. Met beide handen grijpt ze de zijkanten ervan vast en trekt het langzaam bij hem vandaan. De knoopjes van haar shirtje zijn los. Haar verrukkelijke borsten glimmen als opgepoetste appels.

Ze trekt zijn T-shirt omhoog en hij steekt zijn armen de lucht in. Het shirt belandt met het Nirvana logo naar beneden op het okerkleurige linoleum. Haar vingertopjes fladderen als vlindervleugels over zijn magere borstkast. Ondanks de verstikkende warmte verspreidt kippenvel zich over zijn hele lichaam. Ze laat zich op haar knieën zakken. Haar handen glijden over zijn buik naar beneden, naar de rand van zijn boxershort. Ze trekt en hij tilt zijn billen van de stoel. Zijn stijve pik springt als een jack-in-the-box tevoorschijn.

Ze pak hem met beide handen vast en likt aan haar lippen. Zijn hijgende ademhaling stokt even als ze een vederlicht kusje op het topje geeft. Hij voelt zijn hartslag erin kloppen. Tergend langzaam laat ze haar tong erover heen glijden. Hij duwt zijn heupen dwingend omhoog en kan een kreun niet onderdrukken als ze hem in haar mond neemt. Ze maakt smakkende geluidjes terwijl ze zachtjes zuigt.  Het zweet gutst van zijn lijf en hij heef het gevoel dat zijn bloed in lava is veranderd. Hij maakt stotende bewegingen met zijn onderlichaam.

De bel, die het einde van het lesuur aankondigt, komt gelijktijdig met zijn climax. Zijn broekzak en hand zijn nat van het zaad en zijn ogen vliegen open. Zijn buurman stopt zijn bekwijlde pen achter zijn oor terwijl hij opstaat en hem met gefronste wenkbrauwen aankijkt. Het klaslokaal stroomt leeg. Hij trekt snel de onderkant van zijn T-shirt over zijn broekzak, slingert zijn tas over zijn schouder en loopt naar de deur.

Ze zit op het hoekje van haar bureau en wappert zichzelf wat koelte toe met een stapeltje proefwerken.

“Heet hé?”, verzucht ze en ze glimlacht naar hem. Hij knikt verlegen en haast zich het lokaal uit.