Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
deBuren gaat met een groepje lezers aan de slag met het meest recente werk van deze auteurs.
Noodgedwongen verhuisden we de leesclubs in het voorjaar van 2020 naar Zoom. Daar bleek dat het best mogelijk is om het digitaal ook gezellig te maken, met auteurs en lezers uit Vlaanderen en Nederland. Dit najaar gaan we door op dat elan. De formule blijft hetzelfde: in een klein gezelschap keren we het boek binnenstebuiten, bespreken we onze favoriete fragmenten (of gedichten) en stellen we onze vragen aan elkaar en de steeds aanwezige auteur. Schrijf je snel in, de plaatsen zijn beperkt!
Bij het overlijden van haar Indische grootmoeder ontdekt Ellen Deckwitz dat ze de enige in haar familie is die haar levensverhaal te horen heeft gekregen. Hogere natuurkunde is het resultaat van de talloze gesprekken die Deckwitz in de jaren daarna voerde met mensen wier wortels ook in Nederlands-Indië liggen. Deze bundel, waarmee Deckwitz de E. du Perronprijs won, is deels verhaal, deels gedicht - maar vooral een werk dat uit elkaar spat van verbeeldingskracht en lef.
Ferdinand Vercnocke werd na de Tweede Wereldoorlog veroordeeld tot een tiental jaren gevangenisstraf wegens collaboratie. Over dat zwarte verleden werd in de familie niet gepraat, tot zijn zoon Bout in 2015 de tijd rijp achtte om te onderzoeken hoe groot de betrokkenheid en de verantwoordelijkheid van zijn vader waren. Wide Vercnocke, de jongste telg in het driegeslacht, verbeeldt in de deels autobiografische graphic novel Drieman op een geheel eigen manier deze zoektocht naar schuld.
De hoofdpersoon in Waar ik liever niet aan denk heeft een tweelingbroer, de enige van wie ze zeker is, waardoor ze dus nooit echt alleen zal zijn. Tenminste, dat denkt ze. In dit boek beschrijft Jente Posthuma op uiterst indringende wijze wat er gebeurt als de persoon op wie je je hele bestaan hebt gebouwd er plotseling niet meer is.
'Waar ik liever niet aan denk laat ons de troostende schoonheid ervaren die van het existentiële onbegrip uit kan gaan.' - Tzum
'Een verademing. Om haar stijl. Om de fijnzinnige en droge humor. Om de enorme levenspijn die er in haar schijnbaar laconieke regels verscholen zit.' – Trouw
Al dertig jaar slijpt de verteller van Zo zie je alles in een Ikea dagelijks drieduizend potloodjes. Nu hij voor zijn pensioen staat, bouwt hij als afscheidsgeschenk voor zijn collega's een maquette van de vestiging in Groningen. Op een vredige zondag werkt hij naarstig voort, tot de miniatuur-Ikea hem op het spoor van een mogelijke aanslag brengt. Paniek op dwergformaat of reële dreiging? Donald Niedekker schept in dit originele boek een hoofdpersoon met een onweerstaanbare eigen kijk op de wereld.
'Zo zie je alles is een pareltje dat iedereen zou moeten lezen.' - Matthijs de Ridder in De Standaard
