Toekomst in zicht met Daphné Dupont-Nivet

‘Nu relax ik pas echt’

Parool.nl, 25 februari 2034

Een klik op de knop en daar gaan ze. Twintig mensen leunen achterover, kletsen wat, of kijken vanuit een ooghoek hoe een rij robotarmen de laatste laag glazuur op een kom of vaas plakt. Elk voorwerp is uniek: een vadsige ronde kom, een platte schaal met gedetailleerd reliëf, een meerkoppig ding dat aan het Atomium doet denken. Niets is deze pottenprinters te gek.

‘Het is niet langer een hype, het is een lifestyle,’ zegt Simone Heijmans, oprichter van Creakliks. ‘Wij leren cursisten creativiteit centraal te stellen in hun leven.’ Een maand geleden opende ze in Amsterdam de grootste aardewerkprintplaats van Europa. Na San Francisco, New York, Londen en Hong Kong kon ook Amsterdam niet achterblijven met een centrum voor geautomatiseerde hobby’s. Creakliks heeft inmiddels 500 leden. Nog zo’n 3000 staan op de wachtlijst. En het blijft niet bij pottenbakken, volgende week komen de automatische weefgetouwen voor macramé binnen. ‘De vraag was enorm.’

Hobbyrobots namen een vlucht de afgelopen jaren. Werd automatisering twintig jaar geleden nog gezien als bedreiging voor het werkende leven, sinds de baanbrekende experimenten van wetenschappers Friedman en Delphey begin dit decennium weten we wel beter. Machines zijn het ultieme middel om vrije tijd te ontstressen. ‘Geautomatiseerde hobby’s beantwoorden aan de inherent menselijke behoefte om creatief te zijn,’ aldus het recente WRR-rapport Machine maakt mens. Cursist Rogier Lijster kan het beamen: ‘Vroeger tijdens pottenbaklessen kneep ik altijd alle vazen kapot. Nu relax ik pas echt.’

Momenteel kost een persoonlijke hobbyrobot al snel duizenden euro’s. Maar met de tientallen bedrijfjes die in deze markt zijn gesprongen, is de dag waarop iedereen een pottenprinter of vogelhuisinstallateur thuis heeft staan niet meer ver weg. Toch maakt Creakliks-oprichter Heijmans zich geen zorgen: ‘In je eentje thuis potten printen is ook maar zo alleen.’