Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Zaterdag 22 september kwam de eerste boekenclub van deBuren, deBuren Boekt, bijeen in het Brusselse Muntcafé. Een tiental letterliefhebbers sprak over Het tegenovergestelde van een mens, de debuutroman van Lieke Marsman, die zelf aanwezig was om vragen te beantwoorden en te stellen.
Uw gelegenheidsleesclubber heeft de smaak te pakken en geeft drie redenen waarom het de moeite waard is om (voortaan/vaker) aan te schuiven bij deBuren Boekt.
'Gooi nooit delen tekst weg, ook al passen ze niet. Prozastukken bevatten altijd rake zinnen die je nog eens kunt gebruiken in nieuwe poëzie.'
1. Je hebt het nog eens ergens over tijdens je weekend.
Waarvoor gaat men op café? Om te converseren over dingen die ertoe doen. Op de tafel achter ons gaat het over Instagramposts, op de tafel naast ons over het aanstaande avondeten. Menukaarten en smartphones liggen op elke tafel binnen handbereik. Een bibelebontse berg aan exemplaren van Het tegenovergestelde van een mens siert de tafel van deBuren.
In Marsmans roman vloeien poëzie, proza en essay samen. Zo divers is ook de gespreksthematiek aan tafel van deBuren Boekt. Er wordt gesproken over liefde, eenzaamheid, filosofie, stuwdammen, klimaatverandering en Brusselse hotspots.
De variërende vorm van Het tegenovergestelde van een mens wordt ook besproken.
Hoe kom je als auteur tot zo’n stijlmozaïekboek?
Lieke Marsman: 'Gooi nooit delen tekst weg, ook al passen ze niet. Prozastukken bevatten altijd rake zinnen die je nog eens kunt gebruiken in nieuwe poëzie.'
2. Het is misschien spannend, maar je individuele leeservaring delen werkt verrijkend.
Is het heerlijke aan lezen niet dat je even je eigen bubbel – in de positieve zin van het woord – kunt creëren? Die bubbel doorprikken of samenvoegen is net zo boeiend.
Maar toch is het spannend. Wat als de roman pas het derde boek is dat je leest in het Nederlands, zoals bij Maria? Of als je leeservaring zo eigen voelt dat je je afvraagt of dat wel iets is om te delen met vreemden, zoals Jens overpeinsde?
Twijfels die spelen voor binnenkomst smelten als honing in muntthee. Jens is blij dat hij deelneemt aan de leesclub:
'De leesclub is totaal niet pretentieus. Je kunt het ook over dingen die niet direct met het boek te maken hebben. Ik was benieuwd hoe Lieke te werk gaat tijdens het schrijven. Dat kun je gewoon op de schrijver af vragen.'
Net als dat je leestips krijgt, of een crash course speculatief realisme van leesclubber Eva.
3. De schrijver steekt er ook nog iets van op.
Dat geldt ook voor de auteur. Het is geen eenrichtingsverkeer bij deBuren Boekt.
Lieke Marsman is benieuwd of haar hoofdpersoon Ida wel sympathiek (genoeg) overkomt, en of ze op Vlaamse tenen gaat staan als ze de Belgische kustlijn invoegt in het lijstje ‘dingen waar een mens verdrietig van wordt’.
De leesclubbrainstorm over oplossingen voor klimaatproblematiek, een onderwerp waar hoofdpersoon Ida constant mee worstelt en waar Marsman zelf mee bezig is in haar politieke werk, brengt de schrijver op een idee: een klimaatvakbond voor collectieve actie.
Er staan nog twee leesclubs op de rol dit jaar. Bij de aanstaande deBuren Boekt, op woensdag 10 oktober, is Hannah Roels te gast. Op de derde deBuren Boekt, op woensdag 14 november, is Murat Isik te gast.
Doe jezelf een plezier en schrijf je in voor deBuren Boekt: