'Omdat dit soort gebeurtenissen niet tot het Franse collectieve geheugen behoren, staat het hedendaagse Frankrijk nog nergens met het besef van de impact van de dekolonisatie van Algerije en het diepe trauma dat dit aan beide kanten heeft nagelaten. Er wordt steeds gepraat over de getallen na de komma, maar het is het getal vóór de komma waar het werkelijk om draait. Dat moeten we adresseren. Hoe? Literatuur is de katalysator waarmee je het collectieve geheugen kan beïnvloeden. Dat is haar grote kracht.'
Over de passage van de hardhandige onderdrukking van het Algerijnse protest in Parijs kreeg Geert geen enkele vraag tijdens de promotour van zijn boek. 'Zelfs journalisten die werken voor de kwaliteitskranten blijven voorzichtig, omdat ze vragen stellen in functie van de verwachtingen van de lezer. Ze willen weten of ik nu eindelijk een definitief antwoord heb gevonden op de vraag of The Beatles dan wel The Rolling Stones de meest legendarische muziekgroep van dat decennium was. Wat uiteraard grotesk is in het licht van waar het boek écht over gaat.'
Uiteraard behoren de gebeurtenissen in Parijs - en bij uitbreiding heel de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog - wel tot het collectieve geheugen van de Noord-Afrikaanse gemeenschap. Het gros van de jongelingen die vanuit Parijs aanslagen plegen heeft Algerijnse roots. 'Dit kan toeval zijn, maar waarschijnlijk niet.'