Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Vreemd genoeg komen ook mijn favoriete vinylplaten uit hetzelfde jaar: Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van The Beatles, Are You Experienced van Jimi Hendrix, The Piper at the Gates of Dawn van Pink Floyd, Forever Changes van Love en Days of Future Passed van Moody Blues. Ik kan de muziek niet mee gekregen hebben uit de moederschoot of met de moedermelk, want popmuziek was niet bepaald de meug van mijn ouders. In het conservatieve Vlaamse achterland kabbelde alles voort zoals het steeds had gedaan, ver weg van de nieuwe jeugdige revoluties en protesten. Maar misschien hingen de vibraties gewoon in de lucht en viel er niet aan te ontsnappen.
'In het conservatieve Vlaamse achterland kabbelde alles voort zoals het steeds had gedaan, ver weg van de nieuwe jeugdige revoluties en protesten.'
Al op jonge leeftijd geraakte ik gefascineerd door de jaren zestig en verzamelde non-fictie boeken, magazines, hippie kledij, oranje plastic voorwerpen en trok zelfs met de rugzak naar India in de voetsporen van The Beatles. Ik bezocht er onder andere de ashram van de Maharishi in Rishikesh waar ze in '68 gingen mediteren. Helaas geraakte ik toen niet voorbij de gesloten toegangspoort met de strenge poortwachter. Ondertussen is het daar blijkbaar een toeristische attractie geworden en is iedereen van harte welkom, zoals je zelf kan vaststellen als je 'Rishikesh' intikt op YouTube.
Ik stapte ook in de voetsporen van Jimi Hendrix al was dat eerder toevallig. Zo kan je in het Nepalese bergdorpje Jomsom overnachten in kamer nummer 6 van de 'Thak Khola Lodge' én eten in het 'Jimi Hendrix' restaurant zoals Jimi himself naar verluidt deed. Ook in het Marokkaanse Diabat (nabij Essaouia) zou Hendrix in juli '69 op doortocht zijn geweest met weerom een 'Jimi Hendrix Café' en 'Hotel', al heb ik die daar in 1989 niet persoonlijk gezien (wel nu op youtube gevonden).
Scott McKenzie wees me de weg naar San Francisco (al was het zonder bloemen in het haar) met Haight-Ashbury, Panhandle en Golden Gate Park als mekka. De revolutionaire held Ché Guevara (die in '67 overleed) kon ik dan weer indirect groeten in zijn mausoleum in Santa Clara (Cuba) twee jaar geleden.
Conclusie: zonder mijn fascinatie voor de geuren, de kleuren en vooral de vrijheidsgedachte van de sixties had ik me wellicht nooit durven ontpoppen tot een individuele rugzaknomade pur sang (d.w.z. zonder digitale toestanden) met een pak unieke ervaringen.
'Zonder mijn fascinatie voor de geuren, de kleuren en vooral de vrijheidsgedachte van de sixties had ik me wellicht nooit durven ontpoppen tot een individuele rugzaknomade pur sang'
Geprikkeld door Helga's verhaal? Laat ons weten welke herinneringen de jaren zestig bij jou oproepen en win een exemplaar van Geert Buelens vuistdikke boek De jaren zestig. Een cultuurgeschiedenis.
