Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Als opdracht voor onze vijfde Speech Battle moesten deelnemers een speech schrijven voor de Nederlandse premier van 2025, waarin ze drastische maatregelen aankondigt om de Lage Landen voor te bereiden op een onvermijdbare zeespiegelstijging.
Dames en heren, Nederlanders,
Hartelijk welkom, hier, op de Scheveningse Pier. We zijn hier ongeveer zeven meter boven de zeespiegel, op een plek waar water en land elkaar ontmoeten. Een plaats ook die de maakbaarheid van Nederland symboliseert: de strijd tegen het water, maar ook het plezier dat we ervan hebben.
Precies vijf jaar geleden stond ik hier op dezelfde plek, velen van u waren hierbij. Mijn kabinet introduceerde toen het meest ambitieuze plan in de geschiedenis van Nederland sinds de Deltawerken.
U kent de aanleiding. De nieuwste cijfers van de wereldwijde klimaatbureaus waren zeer verontrustend. De opwarming van de aarde zou de komende decennia versneld doorzetten, met een dramatische zeespiegelstijging tot gevolg. Zeven meter in slechtst enkele jaren, de hoogte van deze pier. Een ramp voor ons land.
Op die dag kondigden wij met steun van de Europese Commissie het programma "Red Nederland" aan. Een laatste en ultieme poging om ons land te behoeden van de ondergang. Wij hebben u toen beloofd binnen vijf jaar een plan te presenteren waarin we Nederland eens en voor altijd veilig stellen voor het oprukkende water.
Vandaag presenteer ik hier, namens de regering en het parlement, namens de koning, namens de leiders van Europa, en met instemming van de NAVO en de VN, dit plan.
Voor de totstandkoming ervan hebben wij met elkaar geweldige gesprekken gevoerd. Met wetenschappers en beleidsmakers, met industriëlen en intellectuelen, met onze Europese vrienden en bovenal, met u, Nederlanders. Wij hebben uw zorgen gehoord, wij hebben uw ideeën gekoesterd en wij werden keer op keer door u eraan herinnerd wat het is om Nederlander te zijn. Innovatief, collectief, en vooral: strijdbaar. Voor een Nederlander is geen zee te hoog.
Wij hebben in deze vijf jaar met de slimste mensen op de wereld om tafel gezeten en elke optie tegen het licht gehouden. De dijken versterken. Het hele land ophogen. Het zeewater laten verdampen of de zeebodem verlagen. Aan alles is gedacht.
Welnu. De harde waarheid is: het is ons niet gelukt. Wij kregen het niet voor elkaar. Het ging niet en als het al zou kunnen, was het simpelweg te duur.
Ten slotte lag er nog een laatste mogelijkheid op tafel. De optie waar niemand aan wilde denken, maar die uiteindelijk erg voor de hand lag. Een optie die perspectief biedt en die op brede nationale en internationale steun kan rekenen.
Vandaag geven wij ons als volk gewonnen en schenken wij ons land terug aan de zee.
Vandaag, dames en heren, heffen wij Nederland op. Vandaag geven wij ons als volk gewonnen en schenken wij ons land terug aan de zee. Het is klaar. Gedaan. Over en uit. Een mensenleven is nu eenmaal meer waard dan een natiestaat.
Ik begrijp dat ik u hiermee overval. Het is ook niet zomaar iets. Het was een avontuur, een kleine 450 jaar lang. We hebben als volk gevochten, we hebben geplunderd en gepolderd, we hebben lief gehad en leed gedeeld. We hebben een land opgebouwd waar iedereen zich thuis voelt. Het bruine café in de Jordaan, koek en zopie in Sneek, Giel Beelen van 6 tot 9: we hebben ervan genoten, maar het is straks verleden tijd. Daar mogen we best even verdrietig om zijn, maar als regeringsleider kijk ik liever vooruit. Want er ís een mooie toekomst voor elke Nederlander.
De afgelopen maanden hebben wij als uw regering intensief met alle regeringsleiders van de wereld onderhandeld over de opvang van 17 miljoen landgenoten, de grootste volksverhuizing uit de geschiedenis van de mensheid. Met succes. Nederlanders zijn populair en ook als vluchteling zeer gewild. We hebben dan ook goede en scherpe afspraken kunnen maken, zozeer zelfs dat ik me even heb afgevraagd: waarom hebben we dit niet eerder gedaan?
Het resultaat van deze onderhandelingen in het kort: de Friezen gaan naar Canada, de Noord- en Zuid-Hollanders naar Australië, de waddenbewoners naar de Benedenwindse en de Zeeuwen naar de Bovenwindse eilanden, de Groningers -ja beste mensen, er gaat tóch iets boven Groningen- naar Lapland. De Utrechters gaan naar Zuid-Afrika, de Brabanders naar Oezbekistan en Overijssel en Gelderland worden verdeeld over de binnenlanden van China, met uitzondering van de Zwollenaren die met hun carnavalstraditie óók in Oezbekistan terecht kunnen. De Limburgers kunnen uiteraard gewoon blijven.
Een lijstje met alle nieuwe locaties wordt straks rondgedeeld. Ik zeg u nu alvast: géén paniek, er kan geruild worden.
Nederlanders zijn populair en ook als vluchteling zeer gewild.
Wij vragen nogal wat van u, dames en heren, dat beseft deze regering maar al te goed. Natuurlijk is het ook een beetje uw eigen schuld. U kocht al die gloeilampen, u reed in al die auto's, u at elke avond vlees en u kon ook nog eens op een klimaatpartij stemmen toen ons land nog te redden was.
Maar dat was toen, en dit is nu. Dit een boodschap van hoop. We verlaten weliswaar ons land, maar niet onze identiteit. Wij zijn straks Nederlanders in diaspora. Wij handhaven onze gebruiken en koesteren onze gezamenlijke herinneringen. Sinterklaas. Pindakaas. Jip en Janneke. De volley van Van Basten.
Wij blijven Nederlanders en zijn als zulks met elkaar verbonden, alleen wonen we dan op, ik zeg het maar eerlijk, mooiere plekken met meer ruimte en over het algemeen ook beter weer. U krijgt bovendien een flinke zak geld mee én u gaat in uw nieuwe land minder belasting betalen. Er is werk volop en er is een groot aanbod aan cursussen.
Hoewel dit besluit niet lichtzinnig is genomen, snappen wij het als u hier vragen over heeft. Die kunnen wij op dit moment nog niet allemaal beantwoorden. Wel ligt er vanaf morgen op elk gemeentehuis in Nederland een informatiepakket en wordt er een landelijk informatienummer geopend. Ook onze scholen zijn aan boord; zij bieden educatief spelmateriaal aan en er komt een leuke app, met onder meer een prijsvraag over de naam van de nieuwe zee die hier straks ontstaat.
Dames en heren, ik sluit af. Met het opheffen van Nederland nemen wij vanzelfsprekend ook afscheid van deze regering. Ik zal morgenochtend ons ontslag aanbieden aan de koning. Wij hebben dit besluit naar eer en geweten genomen, voor u en voor Nederland, maar ook onze toekomst ligt elders.
Graag nodig ik u uit nu met mij het Wilhelmus te zingen. Het ga u allen goed.
Tycho Hoff (47) studeerde psychologie en was eerst dagbladjournalist en voorlichter, voordat hij in de bedrijfsjournalistiek belandde. Als eind- en hoofdredacteur was hij verantwoordelijk voor in- en externe magazines en overige mediaproducties van bedrijven en overheidsinstellingen. Sinds 2010 werkt hij bij NS als strategisch schrijver, en werkt hij onder meer aan speeches voor directieleden.
