Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Al vijf jaar trekt deBuren met jonge schrijvers naar Parijs. Daar krijgen ze twee weken de tijd om te schrijven.
Onze collega Marianne Hommersom die de residentie coördineert, is fotografe en maakte portretten van de deelnemers. Ze kon ook hun notitieboekjes inkijken en kent de bijhorende verhalen.
In het statige huis van Stichting Biermans-Lapôtre, al vijf jaar onze uitvalsbasis in de Franse hoofdstad, stelde ze afgelopen zomer de mooiste beelden en achterliggende verhalen tentoon. We plukten er enkele uit en vulden ze aan met beelden van vorige zomer.
Nerveus, verlegen, bedeesd, nieuwsgierig, bedachtzaam, fotogeniek ... Marianne Hommersom legt in haar portretteren het karakter bloot van al wie voor haar lens plaatsneemt.
Maud Vanhauwaert schreef in Parijs de gedichtencyclus si vite, si loin, silence. Fragmenten daaruit nam ze later op in haar bekroonde bundel wij zijn evenwijdig. Marianne Hommersom kon door haar notitieboekje bladeren.
De notitieboekjes van Lies Van Gasse zijn pareltjes. In de zomer van 2014 schreef ze in Parijs onder andere een graphic poem: Een binnenplaats - Hôtel Dieu. Het gedicht nam ze later op in haar bundel Zand op een zeebed.
Fragment uit Een binnenplaats - Hôtel Dieu © Lies Van Gasse
Sytske van Koeveringe achtervolgde volgens strenge, zelfopgelegde regels lachende mensen in Parijs. Daaruit vloeide onder andere Rechtdoor maar weer. Elke plek waar ze kwam, duidde ze aan op haar metroplan. Op tien minuten wandelen van de halte Cité Universitaire, ligt het statige huis van Stichting Biermans-Lapôtre, onze uitvalsbasis en 'thuis' tijdens de de residentie.
Marieke Rijneveld maakte een tekening van haar bureau in Parijs. Gebogen over het donkere, houten blad in de lichte kamers van Stichting Biermans-Lapôtre werken de jonge schrijvers aan de twee teksten. Marieke Rijneveld schreef er de gedichtencyclus Bill Viola, geïnspireerd op een tentoonstelling van videokunstenaar Bill Viola in het Grand Palais. Zeven van de acht gedichten nam ze op in haar debuutbundel Kalfsvlies waarmee ze de C. Buddingh'-prijs won.
In de zomer van 2016 verzamelden verschillende Parijsgangers elke ochtend om half tien in de bibliotheek om er een uur lang te schrijven in stilte. Ze doopten hun bijeenkomsten de Shut Up And Write-club.
Nikki Dekker herstructureert haar essay. Ze schreef er ook een audiogedicht dat ze op de planken bracht in Brussel en Amsterdam. Herbeluister het hier.
Striptekenaar Emma Ringelding ging in 2016 mee naar Parijs. Ze tekende er onder andere deze tekening van haar kamer en schreef er een beeldgedicht. Binnenkort op onze website.
Lien Annicaert reconstrueert haar zwerftochten door Parijs. Wie ooit een weekendje Parijs in de benen had, weet hoe enorm de afstanden zijn. Wat een situationist niet lijden moet!
Het notitieboekje van Marjolijn Van de Gender. Ze schreef er een verhaal waarin de Eiffeltoren verkocht wordt. Binnenkort te lezen op onze website. Let vooral op het pakje exclusieve drop. A touch op home!