Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Een paar keer per jaar stuurt deBuren een stel schrijvers en een fotograaf naar een stad, waar ze twee weken de tijd krijgen om rond te kijken en na te denken. De verhalen en foto's waar ze mee terug komen zetten we op de website van citybooks, die inmiddels zelf ook aardig op een kleine stad begint te lijken. Voor zijn stage bij deBuren schreef Max Urai een reisgids over die stad.
Tijdens deze tour komen we langs vier teksten over de geschiedenis van de bezochte stad. In deze eerste historische tour richten we ons op steden in de Lage Landen.
We beginnen in Oostende, waar Bernard Dewulf ons door de artistieke geschiedenis van de stad gidst. Hij laat ons zien welke kunstenaars er gewoond hebben en waar, wie er inspiratie heeft opgedaan en welke kunstwerken er zijn ontstaan. In zijn Fragmenten uit Oostende komen schilders langs, dichters, Marvin Gaye en Hugo Claus. Het is trouwens erg de moeite om Dewulf dit verhaal zelf te horen voorlezen: hij heeft een erg mooie stem.
'Henri Storck (1907-1999). Na enig zoekwerk vind ik een foto van de benedenkant van zijn ouderlijk huis: een schoenwinkel in de Adolf Buylstraat, 32, "Storck-Hertoge Chaussures". Nooit kan ik het dan laten: ik ben erheen gestapt. Op het huidige nummer 32 van de winkelstraat is de kledingzaak Harry Wilson gevestigd. Zoals vaker is de gelijkvloerse verdieping "gemoderniseerd". De rest van het huis is intact.'
Net als Dewulf begint Onno Kosters bij de artistieke geschiedenis van zijn stad, in dit geval Utrecht. Maar in plaats van deze te beschrijven, verwerkt Kosters deze in zijn gedichtencyclus Alles en niets. Op basis van Nijhoff's Awater schrijft hij over Belle van Zuylen, het instorten van de Dom, en de geplande stadsuitbreiding.
'Ik had een droom, maar was het wel een droom.
Het einde was nabij toen hij begon;
ik tastte en daar kwam de storm,
een schrickelick onweer dat ontstond;
daar loeide dan de donderbazuin Gods,
den hemel stont boven het stof
gedurigh in licht en vlam en er trilde,
leek het, het Noorderlicht,
maar het was de bliksem die schichtte,
en 't was schrickelick den donder en vreesselycke
winden te hooren, en toen ook het schip
zich schikte, met pylaren en al zwichtte,
wat veele van een aertbevingh heeft doen spreecken,
het tumult van de wolken doofde,
werd ik wakker, was het over.'
© Oliver Leu (citybook Ieper)
Onze derde stop is Ieper, waar we met Ghayath Almadhoun langs de restanten van de Eerste Wereldoorlog lopen. In Schizofrenie beschrijft de dichter hoe het is om naar de restanten van een oude oorlog te kijken terwijl het land van je moeder op dat moment zichzelf vernietigt. Er zijn meerdere vertalingen van de tekst beschikbaar, maar ik vind de Engelse zelf de beste, vooral om deze passage:
'- Have you come here to benefit from what Western Civilization can teach us, about how to kill the greatest possible quantity of men with the latest devisings of that civilization?
- No.
- Have you come to learn from the experiment in gratuitous death, where six hundred thousand men became fertilizer for the poppies?
- No.
- Have you got to find a new way to recycle soldiers, so they can be reused in other wars?
- No.
- Are you here to learn killing?
- No, I'm here to learn death.'
We eindigen deze tour in Turnhout, waar Maxim Februari twee weken verbleef. ‘Ze hebben me naar Turnhout gestuurd,' begint zijn verhaal Ondergrondse Fuifzaal. ‘Ik zal dus wel een slecht mens zijn.' Februari probeert te ontdekken waar de waardeloze reputatie van de stad vandaan komt. Hij gaf tijdens een interview met De Literaire Loketten nog wat achtergrondinformatie over zijn verblijf en zijn proces, voor wie benieuwd is.
'Ja! De Begijnhof! Wat is de Begijnhof mooi! Werelderfgoed. Ik vis mijn iPhone uit mijn achterzak en fotografeer de godganse mystiek-religieuze traditie. De Woning van de Grootjuffer. Het Graf van de Grootjuffer. De Calvarieberg. Vandaag ontbreekt er een knoop aan mijn overhemd, ik oog niet alleen smoezelig, maar ook uitgehongerd en vrij ongezond, ik begin te vermoeden dat mijn pees niet is ontstoken maar gescheurd; veel verder dan de broodautomaat op de hoek van de straat kon ik gister rond etenstijd niet meer komen.'
En daarmee zijn we op het einde van deze tour gekomen. Bedankt voor het lezen en vergeet de gids niet.
- De tweede historische tour
- De thuisblijverstour
- De reisgenotentour
