Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Op het juiste spoor #3

Begin dit jaar lanceerden deBuren en Ons Erfdeel een oproep om weer een vlotte en betaalbare Vlaams-Nederlandse treinverbinding in te stellen. Vrijdag 5 april werd bekend dat de Fyra waarschijnlijk dit jaar niet meer rijdt en wellicht ook niet meer terukomt. Wij zetten ons pleidooi voort en presenteren de derde aflevering van onze treinreeks. U kunt nog altijd berichten insturen, we belonen iedere maand een winnaar met een boek en een droomreis. Lees hier over de safari-ervaringen van Steffie Aarten.
Door Steffie Aarten op 8 apr 2013
Tekst
Politiek & samenleving

Begin dit jaar lanceerden deBuren en Ons Erfdeel een oproep om weer een vlotte en betaalbare Vlaams-Nederlandse treinverbinding in te stellen. Vrijdag 5 april werd bekend dat de Fyra waarschijnlijk dit jaar niet meer rijdt en wellicht ook niet meer terukomt. Wij zetten ons pleidooi voort en presenteren de derde aflevering van onze treinreeks. U kunt nog altijd berichten insturen, we belonen iedere maand een winnaar met een boek en een droomreis. Lees hieronder over een van de safari-ervaringen van Steffie Aarten.

 

Treinbegeleider


Ik sta op het perron, naast de trein. De conducteur, of treinbegeleider zoals dat in België heet, staat als een cowboy in de deuropening. Iedere keer als hij een sprintende reiziger toeschreeuwt dat hij niet mag instappen schiet zijn stem verder omhoog. De arme treinbegeleider is gedwongen om het op te nemen tegen een leger doorgewinterde rashollanders van het ergste soort; forenzen. Nog aangevuld met vijftig procent Randstedelijk dagjesvolk bovendien.

Het personeel van de boemeltrein tussen Antwerpen en Roosendaal kreeg het pak Hollandse glorie gratis bij de afschaffing van de intercity tussen Brussel en Amsterdam. Briesend en tierend staan ze op Antwerpen centraal, buggy’s vol met blèrende kinderen, koffers vol met hagelslag en Goudse kazen, studenten vol met deodorant en Belgisch bier. Na een half uur mogen we instappen.

Innig samengedrukt met de passagiers van de afgeschafte stoptrein van anderhalf uur geleden gaan we ieder Vlaams dorp met een station langs, op weg naar het vaderland. Althans dat is de doelstelling. Ter hoogte van Essen, het laatste station voor de grens, mindert de trein vaart. Landgenoten links en rechts beginnen vervaarlijk te snuiven. De intercom kraakt.

‘Dames en Eren. Et volgende station is Essen.’ 

Er volgt een kleine pauze, gevolgd door een geluid dat het midden houdt tussen het schrapen van een keel en een klein gilletje.

‘Essen is tevens het eindpunt van deze trein. Gelieve ons te excuseren.’ 

Een explosie van assertiviteit barst los in de coupé.

‘’T is toch SCHANDALIG, ik vind het een GROF SCHANDAAL!’ schreeuwt een vrouw naast me herhaaldelijk omstebeurt tegen haar mobiel en in mijn oor.

Wanneer de schuifdeur open gaat verstomt het gekrakeel. Met trillende handen controleert de treinbegeleider de vervoersbewijzen, oogcontact vermijdend.

‘Gaan er ook bussen tussen Essen en Roosendaal?’ vraagt een meisje.
‘Ah ja er gaan bussen,' zegt de treinbegeleider.
Het geluid van driftig ingetikte facebook updates lijkt ietsje lichter te worden.
‘Weet u ook hoe lang het duurt, van Essen naar Roosendaal met de bus?’
Vraagt nog iemand.
‘Ah nee da wee’k nie eh, ik ga nooit met den bus, ik ben treinbegeleider!’

Hoogmoed komt voor de val.

Een storm van retorisch vragenstellende mannen, krijsende kinderen en ‘SCHANDALIG!’ roepende vrouwen stort zich als een troep hongerige leeuwen op de treinbegeleider. Op station Essen staan de bussen te ronken. Naast me pulkt een vrouw nog een laatste restje oranje-grijze stof tussen haar tanden vandaan. 'Ik wil mijn geld terug, SCHANDE!.’

Door het raampje van de touringcar zie ik hoe de treinbegeleider opschrikt van zijn sigaretje. Zelfs het treinstel ziet er vermoeid uit. Vangelis klinkt zacht over de radio wanneer de bus de parkeerplaats van station Roosendaal opdraait, de trein naar Zwolle bleek zoveel vertraging te hebben dat hij precies aansluit.

In de verte snauwt een NS-servicemedewerker tegen een ‘ SCHANDALIG!’ roepende mevrouw dat ze blij mag zijn dat ze geen boete heeft gekregen met haar verlopen ov chipkaart. Tevreden neem ik een hap van mijn lauwe kiosk appelflap en tel de koeien op weg naar huis.

 

OPROEP


deBuren en Ons Erfdeel betreuren het dat de reguliere treindienst tussen Nederland en Vlaanderen is afgeschaft en vragen de verantwoordelijke partijen om opnieuw een vlotte trein te laten rijden die ook Den Haag aandoet, met een betaalbaar en flexibel ticket dat op de dag zelf te koop is. Wij roepen iedereen op om deze vraag hardop te blijven stellen en hebben daarom een bijzondere actie bedacht.

Wat wilt u aan ons kwijt over deze kwestie? Reed u vaak met de Beneluxtrein (de 'Amsterdammer' of 'Brusselaar') en mist u die trein? Heeft u een creatieve oplossing voor het verdwijnen van deze trein? Gaat u nu met de auto in plaats van met de trein? Bent u al bezig met het opzetten van een carpoolnetwerk Vlaanderen-Nederland? Wat zijn uw ervaringen met het huidige alternatieven? Voelt u zich gedupeerd en zo ja: waarom?

Laat het ons weten! Stuur een mail (zonder attachment) naar willem@deburen.eu en vermeld ook duidelijk uw volledige postadres. deBuren besteedt vanaf januari maandelijks online aandacht aan deze zaak en put daarvoor uit de inzendingen. Inzenders ontvangen, vanwege de geconstateerde toevloed, geen persoonlijk antwoord maar de winnaars worden uiteraard verwittigd.

Winnaars? Ja, lees hier.

 

Vertel het verder: