Vier jonge schrijvers over Jimmie Durham

Eervolle vermeldingen

Tineke Van Onckelen zond ons de fictiebijdrage You can't lose your own identity, Jimmie (of hoe een artiest geboren wordt) die leest als een kunstzinnige detective. 'Ik reed de oprit op en probeerde de auto in de garage te rijden, tot ik het hoorde: het gebang. Ik kan het niet beter beschrijven. Mijn auto geraakte er niet in, hoewel het een zeer lage auto was. Ik stapte uit en zag dat er een vermoeide meteoriet op lag, bijna zo groot als hem maar dubbel zo dik. Mijn dak was volledig ingebeukt.' Lees verder ...

Karolien Deman duikt in Jimmie Durham: absurd, onacceptabel, ongeaard diep in Durhams antisymboliek en ontdekte wat zijn voornaamste wapen is. 'Een grijns die geworteld ligt in het oeroude genoegen om zonder enige schroom te handelen naar destructieve waanzinnigheid. Dat is de grijns die ik frequent meende te herkennen op de gezichten van de aanwezigen tijdens de tentoonstelling van Jimmie Durham in het M KHA.' Lees verder ...

De winnaars

Lisa Vanhaeren vroeg zich met Jimmie Durham: Indiaanse kunst ontmaskerd af of Jimmie Durham wel een 'echte' Indiaanse kunstenaar is. 'De Amerikaans-Indiaanse kunstenaar Jimmie Durham is een verward kunstenaar. Zo introduceerde hij zichzelf althans in een sculpturaal zelfportret dat hij maakte in 1986, waar hij een levensgrote kopie van zijn eigen, naakte lichaam volkladde met opschriften.' Lees verder ...

Roos Euwe stelt in Overal Verhalen de vraag: wat vertellen een verzameling scherven of een oude sofa ons? 'Wij willen verbanden zien, de dingen beoordelen als vreemd of niet vreemd. In beelden, installaties, essays en gedichten onderzoekt Durham oude tradities en hedendaagse mythes over de ander, onszelf en onze omgeving.' Lees verder ...

De overzichtstentoonstelling Een kwestie van leven en dood en zingen van Jimmie Durham liep van 24 mei tot 18 november 2012 in het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen.