deBuren opent het jaar met het Radioboek van Ivo Michiels

Vorig jaar opende deBuren het nieuwe jaar met een Radioboek van Hella S. Haasse. Dit jaar vroegen wij Ivo Michiels, éminence grise van de Vlaamse literatuur, een nieuw verhaal te schrijven en het eenmalig voor te lezen. Zijn Radioboek, dat deBuren u bij wijze van nieuwjaarswens aanbiedt, heeft als titel Amandine of de duizend brieven van liefde. Het werd op 22 september vorig jaar opgenomen in zijn huis in het Zuid-Franse Le Barroux. Klara zond het verhaal uit op 30 december, en vanaf nu kunt u het ook downloaden of beluisteren via www.radioboeken.eu.

Naar aanleiding van de opnames schreef Gudrun De Geyter (Klara) onderstaande tekst: 

ARS AMANDI ? De kunst van het beminnen

Het was een prachtige dag waarop Ivo Michiels zijn Radioboek opnam. Zo zijn er vele in Le Barroux, het Provençaalse dorpje dat naar de Mont Ventoux opkijkt. Van het klaterende fonteintje aan hotel Les Geraniums loopt tussen de stenen huizen een buigend pad naar het huis van Michiels en zijn vrouw. Het is een gezellige plek. De poezen hebben er hun binnen en buiten. In de trap naar Ivo's schrijfkamer zit een knik. Het lijkt wel een overloop naar een andere constructie. Een scharnier waar een edele sprong bij hoort.

Ivo Michiels heeft voeling met het maken van een opname. Geef hem een microfoon en hij is weer de journalist die stukken maakt voor de radio. Wie hem ooit zag lezen, vergeet hem niet. Met sprekende wenkbrauwen, de rug wat gebogen, schilderend met voorarmen en vrome handen. Hij schrijft zijn boeken luidop, zal hij daarna bekennen. Al zijn teksten zijn op klank en intonatie afgestemd. Michiels kon alleen maar hopen dat zijn teksten ooit eens op een plaatje zouden terechtkomen.

Een paar jaar geleden lag hij doodziek in het ziekenhuis in Avignon. Het raam van zijn kamer keek uit op de heuvels boven de stad. Hij zag zichzelf daarboven meer dan zestig jaar geleden die heuvels afdalen - als knaap van zeventien op de vlucht voor de oorlog in België. Hij was toen vast van plan hier ooit terug te komen, de jongen uit Mortsel die dat dorp ontvlucht was.

Na de oorlog kwam het stadsleven in Antwerpen. Michiels richtte mee het culturele maandblad Golfslag op en veranderde toen zijn naam Henri Ceuppens in Ivo Michiels. Eerst werkte hij enkele maanden in een Antwerpse boekhandel. Daarna kon hij aan de slag bij de Antwerpse katholieke krant Het Handelsblad. Michiels haalde er het materiaal voor zijn boeken. Elke schrijver gebruikt min of meer wat langs en door hem heen is gegaan. Wat hem getroffen heeft, hem bijgebleven is, wat hij aan emotie heeft opgeslagen, dat verwerkt hij tot een tekstbestaan waarin hij als het ware een spoor nalaat. Het zijn Michiels' woorden. Amandine is de naam van de eerste Franse proefbuisbaby en de echte naam van Georges Sand. In de haven van Oostende rust een schip dat Amandine heet. Maar de Amandine van de duizend liefdesbrieven draagt naast zoveel wulpse dingen ook 'amen' in haar naam. Het amen van 'komaan, we beginnen eraan'.

Le Barroux, 22 september 2007