Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.
Wie doet mee aan de elfde editie van de Schrijfresidentie in Parijs? Maak kennis met de lichting van 2022.
Charlotte Remarque (1998) is recensent, essayist en podcastmaker. Ze vindt literatuurkritiek een interessant en op zichzelf staand genre. Haar werk verscheen onder andere in de Groene Amsterdammer, de Volkskrant en de Nederlandse Boekengids.
Dagmar Dirkx (°1993) is schrijver, curator en kunsthistoricus. In argos - centrum voor audiovisuele kunsten werkt hen aan een onderzoek naar experimentele video en film in de jaren zeventig. Vergeten pioniers uit het verleden inspireren hun denken en schrijven. Dagmar schreef onder meer voor Metropolis M, Fantômas, De Witte Raaf en TIM Magazine.
Emerald Liu (1991) is schrijver, journalist, en dichter. Ze schreef eerder voor onder andere The Millions, Drawing Matter, en Far-Near. In haar werk speelt ze met verschillende zintuigen en haalt ze haar inspiratie uit zowel het wetenschappelijke als uit verschillende culturen om zo een open dialoog te creëren binnen elk stuk.
Eva Salman (1992) is schoonmaker en schrijft horrorverhalen en speculatieve fictie. Ze heeft als sociaal wetenschapper onderzoek gedaan naar antikapitalistische verzetsbewegingen, thuiskomen en queer familievormen. Haar verhalen gaan vaak over verlangen, de doden en het Europees imperialisme. Ze maakt het liefste dingen in samenwerking.
Guus Møystad (1992) is een kunstenaar, schrijver en storyteller gebaseerd in Amsterdam. Hij is een chaotische mengelmoes van identiteiten en gevoelens, die door zijn kindertijd in Beiroet, internationale school in Oslo, wortels in Maastricht en familie in Brussel, nooit helemaal tot rust zijn gekomen. Deze mengelmoes drukt hij in het mooiste mengelmoes-medium aller tijden uit: strips. Hij is geïnteresseerd in en geïnspireerd door politiek, geschiedenis, fantasie, utopie, lichamen en identiteit.
Hasret Emine (1992) is historicus, schrijver, fotograaf en astroloog. Hun stukken verschenen onder meer in De Goede Immigrant (Dipsaus, Uitgeverij Pluim), op intersectioneel platform Lilith Magazine en in muziekblad Gonzo (circus). Hen richt momenteel een antikapitalistische uitgeverij op genaamd Pembe Publishing en onderzoekt het belang van publieke ruimtes voor verzetsbewegingen.
Johannes Lievens (2001) behaalde in 2021 een Master Woordkunst met een honderd-dagen-lang klimaatprotest en een monoloog over De Baron in de bomen van Italo Calvino. Wijzen naar de wereld is het centrale thema in zijn werk, zowel in het theater, in spel, een interview of een audiowerk. Je vindt veel meer op johanneslievens.be.
Jutta Callebaut (1992) werkte in verschillende internationale dolfinaria. Ze bestudeerde hoe het gedwongen uitvoeren van salto’s in ruil voor diepgevroren schelvis de zelfwaarde van jonge zeeleeuwen aantast. Bìjna behaalde ze haar doctoraat gedragsbiologie, maar een bond van verbolgen zeeleeuwenshow-organisatoren wist de publicatie van haar onderzoek te voorkomen. Nu studeert ze Woordkunst aan het Conservatorium van Antwerpen in de hoop haar resultaten alsnog te openbaren, zij het in dichtvorm. Ze schrijft uitsluitend fictie en boze lezersbrieven. Ze won met haar theatertekst ‘Forelletje’ de Afstudeerprijs 2021.
Kenneth Berth (1996) is een radio- en documentairemaker. Hij maakte in 2021 de podcast Zo Geboren (te horen op VRT Nu) en eerder podcasts over vaststaan in de file voor BBC Radio 3, over uit je raam kijken voor NPO Radio 1 en VPRO en over zingen voor Studio Brussel. Voor Radio 1, MNM en Klara maakte hij ook documentaires. Daarnaast presenteert hij op Studio Brussel, maakt reportages voor Klara en werkte mee aan projecten van Het Nieuwstedelijk in Leuven, de Schouwburg van Kortrijk, het Concertgebouw van Brugge en de Brakke Grond in Amsterdam.
In 2021 werd Kenneth geselecteerd voor de schrijfresidentie; helaas moest hij vanwege een ongeval in Parijs toen zijn residentie afbreken. Beluister hier de audiostukken die hij dat jaar maakte: Spoorwijziging en Ik had hem dit willen zeggen. In 2022 keert hij– gerevalideerd en wel – terug en zal hij nieuw werk maken.
Lemuël de Graav (1998) is schrijver, filmmaker en artiest. Hij studeert Scenario aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam. In 2020 stond hij in de finale van het NK Poetry slam en won hij de 1e ILFU internationale verhalenwedstrijd met zijn film ’Ik haat poëzie’. Ook representeerde hij Nederland op het WK Poetry Slam in Parijs.
Maaike Rijntjes (1997, die/hen/zij) is dichter, schrijver, chaoot, en als filosofe onzeker over hoe deze woorden op de werkelijkheid passen. Die schrijft poëtische essays, filosofische kinderverhalen en vooral essayistische poëzie, waarmee die tweemaal in de finale van Write Now! belandde. Diens werk verscheen o.a. in De Optimist, iFilosofie en Het Liegend Konijn. Hen is zelf enthousiast redactielid bij Literair Magazine Op Ruwe Planken.
Mahat Arab (1996) is een Arnhemse schrijver en dichter die ondertussen in Amsterdam is neergestreken. Via Mensen Zeggen Dingen kwam hij in contact met de wereld van poëzie en vond hier een nieuwe passie in. Zijn teksten gaan veel over identiteit, onwennigheid maar ook over de humor die we in ongemak tegen kunnen komen. De afgelopen jaren was hij te zien op verschillende clubshows van Mensen Zeggen Dingen, Poetry Circle Nowhere, als onderdeel van het interdisciplinaire collectief MOT. Mahat won in 2021 de ILFU Verhalenwedstrijd. Hij is op dit moment bezig met zijn debuutbundel.
Marian van der Pluijm (1997) is historica. Ze is regelmatig ergens in het midden van Europa te vinden. Momenteel woont ze in Boedapest, waar ze Hongaarse taal en literatuur studeert. Voor VPRO-radioprogramma OVT maakte ze een audiodocumentaire over de Hongaarse dichter Miklós Radnóti.
Maya Mertens (1992) is performer en muzikant tussen Brussel en Amsterdam. In 2019 richtte ze de ‘Vieze Cirkel’ op, de bijbehorende cult van Vieze Meisje: een electropop-verbond met Alan Van Rompuy - alias Azertyklavierwerke - waarin pop, performance en rave worden gebundeld. In het theater werkt ze als acteur, soundtrackcomponist of beeldklankbord. Samen met Julien Neirynck vormt ze het performanceduo julienneirynck.be.mayamertens.nl waarmee ze soms op maat gemaakte ongeschikte verschijningen produceert. Je leest meer op viezemeisje.com.
Michael Koevoet werd geboren tussen de tulpenvelden en leeft het leven in Leiden. Op de hoogte van heel veel dingen, onwetend over nog veel meer en altijd op zoek. Michael is dichter, was resident bij podcast MaxiPoezie en hij is een zesde van de boyband Sugafam. Binnenkort is hier meer van te lezen en te beluisteren op je zwarte spiegel naar keuze.
Sarah de Koning (1992) is dichter. Ze leeft en werkt in Gent. Tot nu toe schreef ze in de beslotenheid van (wisselende) kamers. Enkele uitzonderingen: haar werk stond driemaal in de Turing Top 100. In 2022 verschenen enkele gedichten van haar hand in het jubileumnummer van Het Liegend Konijn. Naast het dichtwerk is ze boekhandelaar in de Gentse boekwinkel Paard Van Troje.
Sixtine Bérard (2000) studeert Kunstwetenschappen (podium- en mediakunst) aan de UGent. Ze is huiscartooniste van NTGent en schreef al voor Rekto:verso, Kluger Hans en DW B. Verder tracht ze de wereld radicaal zachter te maken, en steunt ze daarom ook de campagne In My Name. Haar huidige gezonde obsessies zijn: de notie van authenticiteit, broccoli-emoji’s en regio-journalistiek.
Thom Wijenberg (1996) is schrijver en dichter. In zijn werk gebruikt hij camp om queer ervaringen in een heteronormatieve samenleving te onderzoeken en vieren. Zijn teksten verschenen op o.a. Tirade Blog, Vuurland en Notulen van het Onzichtbare en in Op Ruwe Planken. Daarnaast werkt hij als talentontwikkelaar en redacteur bij Wintertuin in Nijmegen.